Czajkowski Stefan

Stefan Czajkowski
Czajkowski Stefan
Data urodzenia:
1903-06-08 Warszawa
Data śmierci:
1942-09-02 Oświecim

aktor;

Ukończył Korpus Kadetów we Lwowie. Brał udział w powstaniu śląskim. Wstąpił na wydział architektury Politechniki Warsz., którego nie ukończył. Następnie był uczniem Szkoły Dramatycznej w Poznaniu, którą ukończył w 1928. Był uczniem S. Wysockiej. W T. Polskim w Poznaniu zaczął wy­stępować jeszcze jako student i grał tu do 1933 na scenie T. Polskiego i T. Nowego. W 1933-37 występo­wał w T. Polskim w Katowicach, w 1937-39 w T. Miej­skim im. Słowackiego w Krakowie. Na sez. 1939/40 był zaangażowany do T. Narodowego w Warszawie. Podczas okupacji niem. był kelnerem w restauracji przy ul. Trębackiej w Warszawie. W kwietniu 1942 został wraz z całym personelem aresztowany za pracę kon­spiracyjną przez gestapo i uwięziony na Pawiaku, skąd w lipcu 1942 wywieziono go do obozu w Oświęci­miu.
Utalentowany i obdarzony dobrymi warunkami zewnę­trznymi, odtwarzał z dużym powodzeniem role aman­tów i bohaterów w wielkim repertuarze. Należał do ciekawszych indywidualności aktorskich lat trzydzie­stych. Ważniejsze role: Łukasiński (Noc listopadowa), Hipolit (Fedra Racine’a), Gustaw-Konrad (Dziady), Hr. Henryk (Nie-boska komedia), Szczęsny (Horsztyński), Sułkowski (Sułkowski), Konrad (Wyzwolenie), Hubert (Turoń), Kirkor (Balladyna), Henryk (Tempe­ramenty), Ksiądz (Klątwa), Chudogęba (Wieczór Trzech Króli).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor;

Ukończył Korpus Kadetów we Lwowie. Brał udział w powstaniu śląskim. Wstąpił na wydział architektury Politechniki Warsz., którego nie ukończył. Następnie był uczniem Szkoły Dramatycznej w Poznaniu, którą ukończył w 1928. Był uczniem S. Wysockiej. W T. Polskim w Poznaniu zaczął wy­stępować jeszcze jako student i grał tu do 1933 na scenie T. Polskiego i T. Nowego. W 1933-37 występo­wał w T. Polskim w Katowicach, w 1937-39 w T. Miej­skim im. Słowackiego w Krakowie. Na sez. 1939/40 był zaangażowany do T. Narodowego w Warszawie. Podczas okupacji niem. był kelnerem w restauracji przy ul. Trębackiej w Warszawie. W kwietniu 1942 został wraz z całym personelem aresztowany za pracę kon­spiracyjną przez gestapo i uwięziony na Pawiaku, skąd w lipcu 1942 wywieziono go do obozu w Oświęci­miu.
Utalentowany i obdarzony dobrymi warunkami zewnę­trznymi, odtwarzał z dużym powodzeniem role aman­tów i bohaterów w wielkim repertuarze. Należał do ciekawszych indywidualności aktorskich lat trzydzie­stych. Ważniejsze role: Łukasiński (Noc listopadowa), Hipolit (Fedra Racine’a), Gustaw-Konrad (Dziady), Hr. Henryk (Nie-boska komedia), Szczęsny (Horsztyński), Sułkowski (Sułkowski), Konrad (Wyzwolenie), Hubert (Turoń), Kirkor (Balladyna), Henryk (Tempe­ramenty), Ksiądz (Klątwa), Chudogęba (Wieczór Trzech Króli).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *