śpiewaczka;

Właściwie Maria Bolesława Skowrońska, z Michalczewskich, 2°v. Szmurło. Była córką Konstantego Michal­czewskiego i Apolonii Ojrzyńskiej. Śpiewu uczyła sie u H. Zboińskiej-Ruszkowskiej. Od 1915 do 1924 występowała w T. Wielkim w Warszawie, początkowo w chórze, następnie jako solistka. W 1920 z operą warsz. występowała na Górnym Śląsku (ranna w cza­sie napadu bojówkarzy niem. w Zabrzu). Od 1924 przeniosła się do Wilna, gdzie występowała w T. Wielkim na Pohulance. 19 VI 1926 w Wilnie wyszła za Jana Szmurłę, lekarza, prof. Uniw. Stefana Ba­torego. Ok. 1931, z powodu ciężkiej choroby, musiała wycofać się ze sceny. Śpiewała już tylko na koncer­tach w Wilnie, niekiedy w Warszawie, a w sez. letnich w Ciechocinku. Występowała także często w rozgło­śni wil. Polskiego Radia.
Miała głos mezzosopranowy, o dużej skali (od ko­loratury do altu); śpiewała różnorodne partie, takie jak: tyt. w Halce, Hrabinie, Carmen, Amneris (Aida), Piastunka (Demon).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973