aktorka; śpiewaczka;

Właściwie Leontyna Borkowska zamężna Rasińska. Była córką Izydora i Marii B., żoną Gustawa Rasińskiego. Data ur. niepewna, wg „Ilustrowanego Almanachu Artystyczno-Literackiego” występowała już w 1892 na prowincji, a w 1894 w Po­znaniu. Prawdopodobnie jednak po nauce śpiewu u A. Myszugi debiutowała dopiero w sez. 1900/01 pod na­zwiskiem panieńskim w zespole operetkowym J. Mysz­kowskiego w Kaliszu. Od 6 X 1901 została zaangażo­wana do T. Miejskiego we Lwowie, w sez. 1902/03 występowała w Sosnowcu, a następnie wróciła do Lwo­wa i w mieście tym z przerwami (m.in. 1907-09, 1919-1920) występowała aż do 1939. W sez. 1919/20 nale­żała do zespołu T. Polskiego w Poznaniu. We Lwowie występowała przeważnie w T. Miejskich, jedynie w sez. 1926/27 była aktorką T. Małego (dyr. L. Czarnowski). Grała m.in. takie role jak: Claudine (Majowa msza), Lotti (Trzy życzenia), Maria (Tamten), Podstolina (Fircyk w zalotach), Pelcia (Wicek i Wacek), Viola (Wie­czór Trzech Króli), Wawrzyńcowa (Maman do wzięcia), Elżbieta (Maria Stuart F. Schillera), Desdemona (Otel­lo), Podstolina (Zemsta). Od 1911 była żoną aktora Gustawa Rasińskiego, a mniej więcej od 1920 występo­wała pod jego nazwiskiem.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973