aktor;

Właściwie Aleksander Aulich. Był synem Władysława i Heleny Aulichów, mężem aktorki Leoka­dii Pilarskiej. Uczestnik powstań śląskich. W 1925-38 występował w Łodzi w T. Popularnym i T. Miejskim. W sez. 1938/39 należał do zespołu T. im. Bogusławskie­go w Kaliszu. W czasie okupacji niem. podczas II wojny świat. pracował jako malarz pokojowy, później został aresztowany i wywieziony do obozu do Niemiec. W sez. 1945/46 występował najpierw w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu a następnie w T. Miejskim w Białymstoku, w sez. 1946/47 w T. Objazdowym w Ełku, w sez. 1947/48 w T. Miejskim w Lublinie, w sez. 1948/49 w T. Polskim w Bydgoszczy, a od 1949 stale w T. Polskim w Bielsku-Białej. W 1956 choroba serca uniemożliwiła mu pracę na scenie.
W początkach kariery scen. grał amantów, później role charakterystyczne. Role: Albin (Śluby panieńskie), Wiktor i Janusz (Pan Jowialski), Goliat (Gałązka roz­marynu), Franek (Ludzie na krze), Paweł (Rozkoszna dziewczyna), Bryndus (Krakowiacy i Górale), Schultz (Niemcy), Gromski (Porwanie Sabinek), Orgon (Świę­toszek).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973