aktor, reżyser;

Właściwie Lucjan Marian Zając. Był synem Franciszka Zająca i Marii z Krzemińskich, mężem aktorki Elżbiety Dziewońskiej. Po ukończeniu gimn. studiował na wydziale prawa Uniw. Warsz. oraz w szkole dram. J. Hryniewieckiej. Po zdaniu egzaminu aktorskiego został zaangażowany na sez. 1924/25 do T. im. Bogusławskiego. W 1925-30 występował w T. Miejskim w Łodzi. W 1926 grał gościnnie w T. Polskim w Warszawie rolę Rudiego (Płomienna noc). W sez. 1930/31 występował w T. im. Słowackiego w Krakowie, jesienią 1931 w t. Melodram w Warszawie, a od po­czątku 1932 do 1937 w T. Miejskich we Lwowie i tu za­czął też reżyserować. W 1937-39 wchodził w skład ze­społu T. Narodowego i Nowego w Warszawie. Jego role z tego okresu, m.in.: Pieprzyk (Skalmierzanki), Napoleon (Madame Sans Gene), Felek (Przeprowadzka), Samotnik (Wyzwolenie), Major (Pan Geldhab), Proku­rator (Wilki w nocy), Książę Konstanty (Kordian), Hauser (Prawdziwe życie Anny), Jim (Jim i Jill). Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 i przeszedł z woj­skiem do Rumunii. Już w listopadzie 1939 występował w pol. przedstawieniu w Bukareszcie grając Smugonia (Uciekła mi przepióreczka). Później występował w pol. zespołach we Francji, a w 1940 wyjechał do Kanady. Wraz z żoną Elżbietą Dziewońską prowadził tam do 1943 objazdowy t. pol., w którym wystawił m.in. włas­ną sztukę pt. Kamraty. Od 1944 występował w Pol. T. Artystów w Nowym Jorku, w 1946 przeniósł się do Chicago i występował w pol. zespole objazdowym. W 1950 założył w Chicago stały t. Nasza Reduta, w którym wystawił m.in. Śluby panieńskie, Zemstę, Damy i huzary, Uciekła mi przepióreczka, W małym domku, Freuda teorię snów oraz własne adaptacje i mon­taże. W wielu z tych przedstawień grał główne role. Zorganizował też konkurs na sztukę polską. Zespół swój prowadził w bardzo trudnych warunkach do końca życia.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973