śpiewak, reżyser.

Kształcił się w konser­watorium w Krakowie i odbywał studia wokalne w Mediolanie (jako stypendysta Wydziału Krajowego we Lwowie). Podczas pobytu we Włoszech śpiewał we Florencji i Modenie. Potem występował na koncertach w Krakowie (m.in. w marcu 1903, grudniu 1904, grudniu 1905, wrześniu 1907) i we Lwowie. W sez. 1907/08 należał do zespołu T. Wielkiego w Warszawie, w sez. 1908/09 do zespołu lwow. T. Miejskiego. Z zespo­łem opery lwow. w lecie 1908, 1909 i 1911 śpiewał gościnnie w Krakowie. W 1909-10 przebywał przez pewien czas we Włoszech. Występował gościnnie w Warszawie, Poznaniu (sez. 1910/11), w 1911 w Ju­gosławii (m.in. w Zagrzebiu, Dubrowniku, Splicie, Sarajewie, Fiume – obecnie Rijeka), ponadto w Bu­dapeszcie, Wiedniu, Hamburgu, Dusseldorfie, Trieście. We wrześniu 1915 występował w Dąbrowie Górniczej, a w 1915-16 śpiewał i reżyserował w zespole Krak. Tow. Operowego na scenie T. Miejskiego w Krakowie. Był dobrym wykonawcą czołowych partii tenorowych, przede wszystkim bohaterskich; ważniejsze z nich: Narraboth (Salome), Cavaradossi (Tosca), Hoffmann (Opowieści Hoffmanna), Jontek (Halka), Stefan (Stra­szny dwór), Faust (Faust), Don Jose (Carmen), Turiddu (Rycerskość wieśniacza). Po I wojnie świat. do 1930 należał stale jako śpiewak i reżyser do zespołu T. Wiel­kiego we Lwowie (tylko latem 1919 i 1920 w zespole Krak. Tow. Operowego); stracił już w tym czasie głos i wykonywał mniejsze partie, jak np. Goro (Madame Butterfly), Handii (Lakme), Spoletta (Tosca), Isepo (Gioconda), Pan Damazy (Straszny dwór), Wasyl Szuj­ski (Borys Godunow). Z ról pierwszoplanowych śpiewał jeszcze w 1925 Alfreda (Traviata). Po 1930 występował tylko sporadycznie, m.in. w operetkach jako Schubert (Domek trzech dziewcząt), Joszi (Miłość cygańska). W lecie 1931 wyjechał z zespołem lwow. opery i ope­retki na występy do Krakowa.
.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973