Data urodzenia:
1894-11-12 Warszawa
Data śmierci:
1942-03-29 Oświęcim
aktor, dyr. teatru, autor tekstów, dziennikarz;
Właściwie Leopold Trzebuchowski. Po studiach w warsz. Szkole Aplikacyjnej debiutował w T. Letnim w Warszawie. W sez. 1915/16 występował w T. Artystycznym i t. Polskie Miniatury, a dorywczo także w T. Letnim. Od 13 XI 1915 do 8 V 1916 kierował zespołem Tow. Dramatycznego, 1916-18 prowadził zorganizowany przez siebie zespół Niezależnych. W 1919 występował w warsz. t. Miraż, t. Qui Pro Quo, następnie w objazdowym T. Żołnierskim. Od października 1919 do stycznia 1920 kierował T. Dramatycznym w Warszawie. W późniejszym okresie występował tylko sporadycznie, m.in. w sez. 1929/30 w zespole pol. w Paryżu pod kier. K. Bendy. W 1932 kierował (wraz z M. Wawrzkowiczem) T. Nowości w Warszawie, od 3 IX tego roku był współdyr. t. 8³º. W sez. 1938/39 był referentem prasowym T. Kameralnego i kilkakrotnie wystąpił tam w rolach epizodycznych. Przez całe życie grał niewielkie role charakterystyczne, z większych zaś Samuela (Sędziowie). Pracował też jako dziennikarz; w 1919-20 redagował i wydawał „Przegląd Teatralny”, a 1924-25 „Przegląd Teatralny i Filmowy”. Napisał kilka sztuk, m.in. „Ironia losu” (1913), „Miłość i zazdrość” (1926), tłumaczył też sztuki i libretta operetkowe. Zginął w obozie hitlerowskim.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktor, dyr. teatru, autor tekstów, dziennikarz;
Właściwie Leopold Trzebuchowski. Po studiach w warsz. Szkole Aplikacyjnej debiutował w T. Letnim w Warszawie. W sez. 1915/16 występował w T. Artystycznym i t. Polskie Miniatury, a dorywczo także w T. Letnim. Od 13 XI 1915 do 8 V 1916 kierował zespołem Tow. Dramatycznego, 1916-18 prowadził zorganizowany przez siebie zespół Niezależnych. W 1919 występował w warsz. t. Miraż, t. Qui Pro Quo, następnie w objazdowym T. Żołnierskim. Od października 1919 do stycznia 1920 kierował T. Dramatycznym w Warszawie. W późniejszym okresie występował tylko sporadycznie, m.in. w sez. 1929/30 w zespole pol. w Paryżu pod kier. K. Bendy. W 1932 kierował (wraz z M. Wawrzkowiczem) T. Nowości w Warszawie, od 3 IX tego roku był współdyr. t. 8³º. W sez. 1938/39 był referentem prasowym T. Kameralnego i kilkakrotnie wystąpił tam w rolach epizodycznych. Przez całe życie grał niewielkie role charakterystyczne, z większych zaś Samuela (Sędziowie). Pracował też jako dziennikarz; w 1919-20 redagował i wydawał „Przegląd Teatralny”, a 1924-25 „Przegląd Teatralny i Filmowy”. Napisał kilka sztuk, m.in. „Ironia losu” (1913), „Miłość i zazdrość” (1926), tłumaczył też sztuki i libretta operetkowe. Zginął w obozie hitlerowskim.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
