Data urodzenia:
1905-12-03 Lwów
Data śmierci:
1955-05-08 Warszawa
aktor;
Właściwie Kazimierz Jan Wajda pseud. Szczepko .Był synem Aleksandra W. i Wiktorii z Olesiewiczów. Mąż aktorki i piosenkarki Miry Grelichowskiej. Gimn. ukończył we Lwowie, gdzie następnie studiował na politechnice. Do zawodu aktorskiego przygotowywał się pod kier. M. Bieleckiego i zdał eksternistyczny egzamin aktorski. W 1924 debiutował w T. Miejskich we Lwowie i występował tam prawdopodobnie do 1931. Od 1934 był spikerem Polskiego Radia we Lwowie i współtwórcą lwow. Wesołej Fali, dzięki której zdobył dużą popularność jako Szczepcio (w duecie z Tońciem H. Vogelfangerem). Był autorem szeregu dialogów, skeczów i scenek radiowych. W 1937-39 był zatrudniony w Wytwórni Filmowej Fenix w Warszawie, pracując nadal w radio. Od poł. listopada 1939 przebywał w Rumunii z zespołem estradowym powstałym z dawnej Wesołej Fali i działającym w kręgach uchodźców, następnie znalazł się we Francji, gdzie zespół przybrał nazwę Polowej Czołówki Teatralnej Wojska Polskiego; występował także w Anglii, Belgii i Holandii. Po powrocie do kraju, od 1948 pracował w Polskim Radio w Warszawie, jako aktor i reżyser. W okresie międzywojennym wystąpił w duecie z H. Vogelfangerem w trzech filmach fab. (Będzie lepiej, 1936), (Włóczęgi, 1939), (Serce batiara, 1939)
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktor;
Właściwie Kazimierz Jan Wajda pseud. Szczepko .Był synem Aleksandra W. i Wiktorii z Olesiewiczów. Mąż aktorki i piosenkarki Miry Grelichowskiej. Gimn. ukończył we Lwowie, gdzie następnie studiował na politechnice. Do zawodu aktorskiego przygotowywał się pod kier. M. Bieleckiego i zdał eksternistyczny egzamin aktorski. W 1924 debiutował w T. Miejskich we Lwowie i występował tam prawdopodobnie do 1931. Od 1934 był spikerem Polskiego Radia we Lwowie i współtwórcą lwow. Wesołej Fali, dzięki której zdobył dużą popularność jako Szczepcio (w duecie z Tońciem H. Vogelfangerem). Był autorem szeregu dialogów, skeczów i scenek radiowych. W 1937-39 był zatrudniony w Wytwórni Filmowej Fenix w Warszawie, pracując nadal w radio. Od poł. listopada 1939 przebywał w Rumunii z zespołem estradowym powstałym z dawnej Wesołej Fali i działającym w kręgach uchodźców, następnie znalazł się we Francji, gdzie zespół przybrał nazwę Polowej Czołówki Teatralnej Wojska Polskiego; występował także w Anglii, Belgii i Holandii. Po powrocie do kraju, od 1948 pracował w Polskim Radio w Warszawie, jako aktor i reżyser. W okresie międzywojennym wystąpił w duecie z H. Vogelfangerem w trzech filmach fab. (Będzie lepiej, 1936), (Włóczęgi, 1939), (Serce batiara, 1939)
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973