Hanusz Karol

Hanusz Karol
Data urodzenia:
1894-05-30 Warszawa
Data śmierci:
1965-12-20 Warszawa

aktor;

Właściwie Karol Szczęsny Hanusz. Był synem Jana H. i Albiny z Korwin-Krukowskich. Ukończył gimn. klasyczne. W 1909-11 uczył się w szkole dram. w Kra­kowie; równocześnie pobierał lekcji śpiewu. We wrześ­niu 1911 debiutował w T. Polskim w Sosnowcu i wy­stępował tam do końca sez. 1911/12. W sez. 1913/14 występował w T. Zagłębia Dąbrowskiego, w 1913 gościnnie w Warszawie w t. Małe Miniatury, w sez. 1914/15 w Częstochowie, w sez. 1915/16 w T. Miejskim w Łodzi. Grał w tych latach m.in. Pana Młodego i Poetę (Wesele), Kazimierza (Tamten), Fedyckiego (Ich czworo), Zbyszka (Moralność pani Dulskiej), Sta­cha (Krakowiacy i Górale). Występował także w czo­łowych partiach operetkowych, m.in. Hrabiego (Hra­bia Luksemburg), Daniły (Wesoła wdówka). W listo­padzie 1915 zaczął występować w Łodzi w t. Bi-Ba-Bo (kier. J. Tuwim). Od tej chwili nie opuszczał kabaretu i estrady. W kwietniu 1916 przeniósł się do Warszawy i występował w następujących teatrzykach: w 1916-17 – Miraż (równocześnie 1916 – Chochoł), w 1917 – T. Artystyczny, w 1918 – Sfinks, w 1919 – Miraż, w 1919-22 – Czarny Kot, w 1922-25 – Qui Pro Quo, w 1925-27 – Perskie Oko, w 1927 – Nietoperz, w 1927 -Nowe Perskie Oko, w 1928-31 – Morskie Oko, w 1931-33 – Wesołe Oko, w 1933-35 – Cyrulik Warszawski. W maju 1935 występował gościnnie w warsz. T. Ateneum w komedii muz. Mądra mama. Od 1937 grał w różnych zespołach estradowych w Pol­sce i we Francji. W okresie okupacji niem. w czasie II wojny świat. występował w jawnych t. rewiowych (Kometa, Nowości, Nowy Miraż) i śpiewał w kawiar­niach. 5 III 1944 obchodził jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej. W 1945-47 występował gościnnie na scenach i estradach w Krakowie, Poznaniu, Łodzi, Katowicach, w sez. 1947/48 w T. Osa w Łodzi, w 1949-51 w łódz. T. Powszechnym TUR. Grał m.in. Wy­godnickiego (Klub kawalerów), Alfreda (Wielki człowiek do małych interesów). Od 1951 występował w Warszawie i innych miastach Polski na koncertach organizowanych przez PPIE Estrada. 19 II 1956 obchodził jubileusz czterdziestopięciolecia, 12 XI 1961 pięćdziesięciolecia, a 5 XII 1964 pięćdziesięciopięciolecia pracy scenicznej.
Był popularnym aktorem estradowym, m.in. odtwórcą wielu wierszy i piosenek Tuwima, pisanych dla scenek literackich i kabaretów. Śpiewał piosenki liryczne, wesołe i humorystyczne, ballady, parodie i groteski. Był znakomitym odtwórcą piosenek warszawskich (jed­nym z jego przebojów była słynna Czarna Mańka). Wygłaszał monologi, tańczył w kabaretach. Grał w pol. filmach, m.in. Wszystko się kręci (1922), Od kobiety do kobiety (1923), Przeznaczenie (1927), Huragan (1928)

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor;

Właściwie Karol Szczęsny Hanusz. Był synem Jana H. i Albiny z Korwin-Krukowskich. Ukończył gimn. klasyczne. W 1909-11 uczył się w szkole dram. w Kra­kowie; równocześnie pobierał lekcji śpiewu. We wrześ­niu 1911 debiutował w T. Polskim w Sosnowcu i wy­stępował tam do końca sez. 1911/12. W sez. 1913/14 występował w T. Zagłębia Dąbrowskiego, w 1913 gościnnie w Warszawie w t. Małe Miniatury, w sez. 1914/15 w Częstochowie, w sez. 1915/16 w T. Miejskim w Łodzi. Grał w tych latach m.in. Pana Młodego i Poetę (Wesele), Kazimierza (Tamten), Fedyckiego (Ich czworo), Zbyszka (Moralność pani Dulskiej), Sta­cha (Krakowiacy i Górale). Występował także w czo­łowych partiach operetkowych, m.in. Hrabiego (Hra­bia Luksemburg), Daniły (Wesoła wdówka). W listo­padzie 1915 zaczął występować w Łodzi w t. Bi-Ba-Bo (kier. J. Tuwim). Od tej chwili nie opuszczał kabaretu i estrady. W kwietniu 1916 przeniósł się do Warszawy i występował w następujących teatrzykach: w 1916-17 – Miraż (równocześnie 1916 – Chochoł), w 1917 – T. Artystyczny, w 1918 – Sfinks, w 1919 – Miraż, w 1919-22 – Czarny Kot, w 1922-25 – Qui Pro Quo, w 1925-27 – Perskie Oko, w 1927 – Nietoperz, w 1927 -Nowe Perskie Oko, w 1928-31 – Morskie Oko, w 1931-33 – Wesołe Oko, w 1933-35 – Cyrulik Warszawski. W maju 1935 występował gościnnie w warsz. T. Ateneum w komedii muz. Mądra mama. Od 1937 grał w różnych zespołach estradowych w Pol­sce i we Francji. W okresie okupacji niem. w czasie II wojny świat. występował w jawnych t. rewiowych (Kometa, Nowości, Nowy Miraż) i śpiewał w kawiar­niach. 5 III 1944 obchodził jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej. W 1945-47 występował gościnnie na scenach i estradach w Krakowie, Poznaniu, Łodzi, Katowicach, w sez. 1947/48 w T. Osa w Łodzi, w 1949-51 w łódz. T. Powszechnym TUR. Grał m.in. Wy­godnickiego (Klub kawalerów), Alfreda (Wielki człowiek do małych interesów). Od 1951 występował w Warszawie i innych miastach Polski na koncertach organizowanych przez PPIE Estrada. 19 II 1956 obchodził jubileusz czterdziestopięciolecia, 12 XI 1961 pięćdziesięciolecia, a 5 XII 1964 pięćdziesięciopięciolecia pracy scenicznej.
Był popularnym aktorem estradowym, m.in. odtwórcą wielu wierszy i piosenek Tuwima, pisanych dla scenek literackich i kabaretów. Śpiewał piosenki liryczne, wesołe i humorystyczne, ballady, parodie i groteski. Był znakomitym odtwórcą piosenek warszawskich (jed­nym z jego przebojów była słynna Czarna Mańka). Wygłaszał monologi, tańczył w kabaretach. Grał w pol. filmach, m.in. Wszystko się kręci (1922), Od kobiety do kobiety (1923), Przeznaczenie (1927), Huragan (1928)

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *