tancerka;

Właściwie Michalina (Mila) Jadwiga Kamińska. Była córką Teofila K. i Ludosławy z Czerwińskich. Żoną aktora i śpiewaka Zygmunta Malinowskiego. W 1910-18 uczyła się w warsz. szkole baletowej. W 1918 tańczyła w warsz. t. Czarny Kot, 1921-27 była solistką baletu T. Wielkiego w Warszawie, 1927-28 solistką baletu w operze w Bukareszcie, 1928-32 primabaleriną T. Wielkiego we Lwowie, 1933-34 (wg własnej relacji) opracowywała choreografię do przedstawień operetkowych w Łodzi. W nast. latach (do 1939) występowała w zespołach rewiowych w Warszawie (m.in. w 1934 w t. Figaro) i w objeź­dzie. W czasie II wojny świat. pracowała w War­szawie w kuchni koleżeńskiej dla bezrobotnych ak­torów. W 1945-48 prowadziła szkołę baletową w Grodzisku Mazowieckim pod Warszawą, 1949-51 należała do zespołu Ludowego T. Muzycznego w Warszawie, 1952-53 współpracowała z amat. ze­społami tanecznymi, we wrześniu 1953 została na­uczycielką warsz. szkoły baletowej. Od 1 IX 1962 przeszła na emeryturę. Od 1972 mieszkała w Schro­nisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimo­wie. Jako tancerka była uznawana za „uzdolnioną klasyczkę”; dużym powodzeniem cieszyła się także w tańcach wschodnich. Wykonywała m.in. takie role, jak: Królewna (Bajka L.M. Rogowskiego), Maria (Postój kawalerii), Władczyni Wschodu (Pan Twardowski L. Różyckiego), Pallas (Sąd Parysa).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994