Data urodzenia:
1895-01-14 Kraków
Data śmierci:
1979-10-05 Warszawa
śpiewaczka,
Właściwie Janina Anna, Maria Sowilska , z domu Rewicz, także Rewicz-Sowilska. Była córką Karola Rewicza i Marii z domu Nagel, pianistki, żoną Marcelego Sowilskiego (ślub 17 XI 1921). Gry na fortepianie uczyła się u A. Brandysa w krak. konserwatorium. W 1910 wyjechała do Wiednia; tam w 1912-17 uczyła się śpiewu u R. Papier-Baumgartner, a nast. u A. Stolla i H. Breuera w Akademii Muzyki i Sztuki Dramatycznej. Od 1919 występowała za granicą, w Niemczech (Berlin) i we Włoszech (Bolzano, Werona). Po ślubie, w 1921 wyjechała wraz z mężem do Lublany i do 1923 występowała w tamtejszej operze. W 1924 powróciła do Polski. Latem 1925 brała udział w przedstawieniach artystów opery warsz. w Krakowie. Na koncertach występowała przeważnie z mężem (np. w 1927 we Lwowie, w kwartecie solistów „IX Symfonii” L. Beethovena, w 1928 w Warszawie i w Łodzi); nazywano ich „pięknogłosą parą”; on miał mocny tenorowy głos, ona – ciemny alt. W 1929 (16 III) zaśpiewała partię Azuceny (Trubadur) na scenie T. Wielkiego w Warszawie. W 1930-32 występowała na warsz. scenach operetkowych; jesienią 1930 w Operetce Warszawskiej (Adelajda w Ptaszniku z Tyrolu), zimą 1931 w T. Nowości, w październiku 1932 w Operze Buffo, a także gościnnie w Katowicach i w Poznaniu. W tym czasie śpiewała też w PR. W 1934-36 była solistką T. Wielkiego w Warszawie; za dyrekcji J. Korolewicz-Waydowej śpiewała partie: Marty (Faust), Berty (Cyrulik sewilski), Łariny (Eugeniusz Oniegin). Później zajęła się pracą pedagogiczną. W okresie okupacji niem. założyła w Warszawie, wspólnie z mężem, studio operowe, a po jego śmierci prowadziła je sama. W 1946 należała do zespołu operowego Miejskich T. Dramatycznych w Warszawie; śpiewała dawne swe partie w Cyruliku sewilskim i Fauście. Od 1949 pracowała w Średniej Szkole Muz. im. Chopina w Warszawie.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
śpiewaczka,
Właściwie Janina Anna, Maria Sowilska , z domu Rewicz, także Rewicz-Sowilska. Była córką Karola Rewicza i Marii z domu Nagel, pianistki, żoną Marcelego Sowilskiego (ślub 17 XI 1921). Gry na fortepianie uczyła się u A. Brandysa w krak. konserwatorium. W 1910 wyjechała do Wiednia; tam w 1912-17 uczyła się śpiewu u R. Papier-Baumgartner, a nast. u A. Stolla i H. Breuera w Akademii Muzyki i Sztuki Dramatycznej. Od 1919 występowała za granicą, w Niemczech (Berlin) i we Włoszech (Bolzano, Werona). Po ślubie, w 1921 wyjechała wraz z mężem do Lublany i do 1923 występowała w tamtejszej operze. W 1924 powróciła do Polski. Latem 1925 brała udział w przedstawieniach artystów opery warsz. w Krakowie. Na koncertach występowała przeważnie z mężem (np. w 1927 we Lwowie, w kwartecie solistów „IX Symfonii” L. Beethovena, w 1928 w Warszawie i w Łodzi); nazywano ich „pięknogłosą parą”; on miał mocny tenorowy głos, ona – ciemny alt. W 1929 (16 III) zaśpiewała partię Azuceny (Trubadur) na scenie T. Wielkiego w Warszawie. W 1930-32 występowała na warsz. scenach operetkowych; jesienią 1930 w Operetce Warszawskiej (Adelajda w Ptaszniku z Tyrolu), zimą 1931 w T. Nowości, w październiku 1932 w Operze Buffo, a także gościnnie w Katowicach i w Poznaniu. W tym czasie śpiewała też w PR. W 1934-36 była solistką T. Wielkiego w Warszawie; za dyrekcji J. Korolewicz-Waydowej śpiewała partie: Marty (Faust), Berty (Cyrulik sewilski), Łariny (Eugeniusz Oniegin). Później zajęła się pracą pedagogiczną. W okresie okupacji niem. założyła w Warszawie, wspólnie z mężem, studio operowe, a po jego śmierci prowadziła je sama. W 1946 należała do zespołu operowego Miejskich T. Dramatycznych w Warszawie; śpiewała dawne swe partie w Cyruliku sewilskim i Fauście. Od 1949 pracowała w Średniej Szkole Muz. im. Chopina w Warszawie.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994