aktor;

Uczył się w gimn. w Warszawie, a następnie w Klasie Dramatycznej przy Warsz. Tow. Muzycznym. Ok. 1905 zaczął występować na scenie t. lubelskiego. Od maja 1906 pracował pod dyr. M. Gawalewicza w t. w Filharmonii (później T. Mały) w Warszawie. Do tego zespołu należał stale aż do 1910. W sez. 1910/11 występował w Wilnie, a w 1911-12 w zespołach objazdowych, m.in. w Płocku i Kaliszu. Od stycznia 1913 zaangażował się do T. Polskiego w Warszawie. W 1915-18 służył w wojsku. Na sez. 1918/19 powrócił do warsz. T. Polskiego, a następnie przez trzy sez. (1919-22) występował w T. im. Słowac­kiego w Krakowie, w 1922-24 w T. Miejskim w Toru­niu, a w sez. 1924/25 i 1925/26 w T. Miejskim w Lubli­nie (w 1925 występował też przez pewien czas we Lwo­wie, m.in. w roli Szczęsnego – Horsztyński). Od 1926 aż do wybuchu II wojny świat. był w T. Miejskich we Lwowie; 6 XII 1936 obchodził jubileusz trzydziesto­lecia pracy w tyt. roli w Hassanie. W 1933 i 1934 z ze­społem t. lwow. gościnnie występował w T. im. Sło­wackiego w Krakowie. W 1939-41 (a może i później, w sez. 1944/45) należał do zespołu Państw. Polskiego T. Dramatycznego we Lwowie; następnie po wojnie występował w Bydgoszczy, a od jesieni 1946 w T. Śląskim im. Wyspiańskiego w Katowicach (m.in. w roli Kreona – Antygona Sofoklesa). Obdarzony korzystnymi warunkami scen., grał prze­ważnie role amantów i bohaterów; w dorobku swym miał również wiele interesująco zagranych ról charakte­rystycznych. Ważniejsze role: Wojewoda (Mazepa), Shylock (Kupiec wenecki), Otto Stockman (Wróg ludu), Hetman (Horsztyński), Król Fezu (Książę Niezłomny), Anzelm (Róża), Gospodarz (Wesele), Blaks (Eros i Psyche), Komik (To, co najważniejsze), Cześnik (Zem­sta), Tobiasz Czkawka (Wieczór Trzech Króli), De Santos (Uriel Akosta), Orgon (Dożywocie), Horodniczy (Rewizor), Daum (Panna Maliczewska), Św. Gwalbert (Lilla Weneda).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973