aktorka;

Właściwie Jadwiga Józefa Śliwińska zamężna Białoszczyńska, pseud. Kossocka. Była córką Bronisława Ś. i Kle­mentyny z Tańskich, żoną Tadeusza Białoszczyńskiego. Na scenie używała zawsze pseud. Kossocka. W 1918 ukończyła szkołę średnią w Krako­wie. W 1919-21 uczyła się w miejscowej szkole dram. i w 1921-28 występowała w T. im. Słowac­kiego, w takich rolach, jak: Aniela (Śluby panień­skie, debiut – 13 XI 1921), Świtezianka (Legion), Agłaja (Idiota), Maryna (Wesele), Zuzia (Odludki i poeta). W sez. 1928/29 grała w T. Reduta w Wil­nie, m.in. takie role, jak: Anna Gagarina (Car Pa­weł I), Lilii (Lato), Dorota (Uciekła mi przepióre­czka); w ostatniej roli występowała też w lipcu 1929 z zespołem Reduty w Gdańsku. W sez. 1929/30 grała ponownie w Krakowie, w 1930-33 prawdo­podobnie w Łodzi, 1933-36 w T. Miejskich we Lwowie, w sez. 1936/37 w T. Miejskim w Łodzi, w 1937-39 w T. Narodowym w Warszawie. W okresie międzywojennym prócz ról wymienionych grała też m.in.: Zofię (Przyjaciele A. Fredry), Rózię (Dożywocie), Wiszenkę (Maman do wzięcia), Dziew­czynę z baru (Człowiek, który był Czwartkiem). W czasie II wojny świat. pracowała w Warszawie jako urzędniczka. W 1945 została zaangażowana do T. Miejskiego w Łodzi. W sez. 1945/46 rozpo­częła występy w Starym T. w Krakowie i pozostała w krak. T. Dramatycznych do końca sez. 1951/52. W 1952-54 należała do zespołu T. Współczesnego w Warszawie, 1955-59 występowała w T. Naro­dowym, a 1959-68, tj. do przejścia na emeryturę w T. Polskim. W okresie powojennym grała m.in. Pannę Małgorzatę (Ciotunia), Marię Lippi (Huza­rzy), Panią Gripson (Cień bohatera), Laurę (Dwa teatry), Belinę (Chory z urojenia), Panią Sirelli (Tak jest, jak się państwu zdaje).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994