aktorka;

Właściwie Irena Dehnel, zamężna Guzowska, także Engbender. Była córką Władysława D. i Heleny z Wyszyńskich; żoną Tadeusza Guzowskiego (ślub 14 IV 1936 w Warszawie, rozwód w 1951). W 1924 ukończyła Gimn. im. H. Jordana we Lwowie, gdzie należała do koła dram. i 5 IV t.r. wystąpiła w roli Amelii (Mazepa), w przedstawieniu szkolnym pokazanym na scenie lwow. T. Małego. Po ukończeniu gimn., wg własnej relacji, zaczęła studia na Uniw. Jana Kazimierza i równocześnie uczyła się w lwow. Szkole Dramatycznej (do 1925). Od marca do lipca 1925 grała w T. Wielkim, Małym i Nowości we Lwowie, np. : Pokojówkę (Twórca; był to zapewne jej debiut), potem kilka ról Pokojówek , np. w Wielkiej księżnej i chłopcu hotelowym, Sonacie Kreutzerowskiej i Tańcu śmierci oraz Ewę (Grzebień szyldkretowy). W sez. 1925/26 występowała w T. Polskim w Katowicach , m.in. w rolach : Jagi (Spadkobiercy), Zenobii (Pan naczelnik to ja), Sabiny (Dzierżawca z Olesiowa), May (Świerszcz za kominem). W sez. 1926/27 wymieniana była na listach członków-kandydatów ZASP-u. W sez. 1927/28 i 1928/29 grała w T. Miejskim w Bydgoszczy , m.in.; Annę (Jedyny ratunek), Matyldę (Wielki człowiek od małych interesów), Renę (Rzeczywistość), Magdę (Nie ożenię się). W sez. 1929/30 występowała w Łodzi, w T. Popularnym i Kameralnym, gdzie reżyserowała Księżniczkę na ziarnku grochu (prem. 21 IV 1930). Później przeniosła się do Warszawy. W sez 1931/32 występowała w T. Ateneum; np. jako Rozalka (Smierć Dantona), Zuzia (Damy i huzary), Żelazna (Panna Maliczewska), w 1932/33 i 1933/34 w T. Kameralnym , np. jako Maria (Zabawka), Jolanta (Pokój nr 17 na III piętrze) oraz w sztukach Dziewczęta w mundurkach i To więcej niż miłość. Od jesienie 1930 pracowała też w Polskim Radiu, brała udział w słuchowiskach, reżyserowała, zajmowała się radiofonizacją, była autorką słuchowisk, np. Hanka szuka drogi do szczęścia (1934), Dwa okna na piątym piętrze (1935). W dniu 26 XI 1935 wzięła udział w konferencji lit. w Pol. Radiu (obok m.in. A. Słonimskiego, J. Parandowskiego, K. Irzykowskiego, M. Kuncewicz). W radiu pracowała do 1939. Lata II wojny światowej i okupacji niemieckiej spędziła w Warszawie, pracowała w kawiarni-barze ,,Pod Znachorem”. Po wojnie mieszkała początkowo w Krakowie, potem w Warszawie. Do pracy w radiu ani teatrze nie wróciła.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017