Data urodzenia:
1874-04-06 Warszawa
Data śmierci:
1952-11-14 Skolimów
aktorka;
Właściwie Helena Wilhelmina Czarnecka , zamężna Mielnicka. Była córką Ksawerego Cz., maszynisty kolejowego i Joanny z Wołowskich, żoną Józefa Mielnickiego. Żona aktora i reżysera Józefa Mielnickiego. Wykształcenie średnie zdobyła na pensji prywatnej w Lublinie; aktorstwa uczyła się u M. Frenkla i A. Trapszy. Debiutowała w 1894 w warsz. t. ogr. Wodewil, w 1895-97 występowała w zespołach B. Mareckiego (Radom, 1895), M. Rejterowicza (Radom, Kielce, 1896) oraz E. Majdrowicza (Kielce, 1897). Od czerwca 1898 do 1905 stale pracowała w teatrze łódzkim. 15 III 1899 wystąpiła w T. Rozmaitości w Warszawie w roli Damy (Najstarsza). W 1906-08 występowała w warsz. T. Małym i w październiku 1907, z zespołem pod kier. M. Gawalewicza, gościnnie w Kijowie. W 1908-11 należała do zespołu T. Miejskiego w Krakowie. 16 VIII 1909 poślubiła w Warszawie aktora Józefa Mielnickiego, ale na scenie nazwiska nie zmieniła. W 1912-14 (do czerwca 1914) należała do zespołu T. Polskiego, z którym występowała gościnnie w Rosji, a następnie w Warszawie. Od 1915 grała w Krakowie: w T. im. Słowackiego (1915-18), w T. Powszechnym (sez. 1918/19), w grudniu 1918 z zespołem aktorów krak. w Cieszynie, w sez. 1919/20 znowu w T. im. Słowackiego, od 3 VII do 1 VIII 1920 w Miejskim T. Powszechnym. Od jesieni 1920 występowała w Poznaniu: w T. Polskim (1920-23), w T. Nowym (1923-29) i znowu w T. Polskim (1929-39); w październiku 1929 z zespołem pozn. T. Nowego była na występach w Gdańsku; dorywczo występowała również w 1931 w T. Nowości w Warszawie. 11 II 1928 obchodziła na scenie T. Polskiego w Poznaniu jubileusz trzydziestolecia pracy scen. grając tyt. rolę w Moralności pani Dulskiej. W 1939 wysiedlona przez Niemców z Poznania, od lutego 1940 zamieszkała w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.
Była utalentowaną aktorką charakterystyczno-komiczną. Grała m.in. Antosię (Chory z urojenia), Zuzię, Dyndalską i Anielę (Damy i huzary), Gussie (Artyści), Jentę (Małka Szwarcenkopf), Stradomską (Nowe Ateny), Agnieszkę (Don Kichot w przeróbce A. Walewskiego), Żelazną (Panna Maliczewska), Dorotę (Krakowiacy i Górale), Ciaputkiewiczową (Grube ryby), Tykalską (Pan Damazy).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktorka;
Właściwie Helena Wilhelmina Czarnecka , zamężna Mielnicka. Była córką Ksawerego Cz., maszynisty kolejowego i Joanny z Wołowskich, żoną Józefa Mielnickiego. Żona aktora i reżysera Józefa Mielnickiego. Wykształcenie średnie zdobyła na pensji prywatnej w Lublinie; aktorstwa uczyła się u M. Frenkla i A. Trapszy. Debiutowała w 1894 w warsz. t. ogr. Wodewil, w 1895-97 występowała w zespołach B. Mareckiego (Radom, 1895), M. Rejterowicza (Radom, Kielce, 1896) oraz E. Majdrowicza (Kielce, 1897). Od czerwca 1898 do 1905 stale pracowała w teatrze łódzkim. 15 III 1899 wystąpiła w T. Rozmaitości w Warszawie w roli Damy (Najstarsza). W 1906-08 występowała w warsz. T. Małym i w październiku 1907, z zespołem pod kier. M. Gawalewicza, gościnnie w Kijowie. W 1908-11 należała do zespołu T. Miejskiego w Krakowie. 16 VIII 1909 poślubiła w Warszawie aktora Józefa Mielnickiego, ale na scenie nazwiska nie zmieniła. W 1912-14 (do czerwca 1914) należała do zespołu T. Polskiego, z którym występowała gościnnie w Rosji, a następnie w Warszawie. Od 1915 grała w Krakowie: w T. im. Słowackiego (1915-18), w T. Powszechnym (sez. 1918/19), w grudniu 1918 z zespołem aktorów krak. w Cieszynie, w sez. 1919/20 znowu w T. im. Słowackiego, od 3 VII do 1 VIII 1920 w Miejskim T. Powszechnym. Od jesieni 1920 występowała w Poznaniu: w T. Polskim (1920-23), w T. Nowym (1923-29) i znowu w T. Polskim (1929-39); w październiku 1929 z zespołem pozn. T. Nowego była na występach w Gdańsku; dorywczo występowała również w 1931 w T. Nowości w Warszawie. 11 II 1928 obchodziła na scenie T. Polskiego w Poznaniu jubileusz trzydziestolecia pracy scen. grając tyt. rolę w Moralności pani Dulskiej. W 1939 wysiedlona przez Niemców z Poznania, od lutego 1940 zamieszkała w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.
Była utalentowaną aktorką charakterystyczno-komiczną. Grała m.in. Antosię (Chory z urojenia), Zuzię, Dyndalską i Anielę (Damy i huzary), Gussie (Artyści), Jentę (Małka Szwarcenkopf), Stradomską (Nowe Ateny), Agnieszkę (Don Kichot w przeróbce A. Walewskiego), Żelazną (Panna Maliczewska), Dorotę (Krakowiacy i Górale), Ciaputkiewiczową (Grube ryby), Tykalską (Pan Damazy).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
