Data urodzenia:
1908-05-26 Warszawa
Data śmierci:
1994-03-17 Warszawa
aktorka;
Właściwie Halina Helena 1º Stempl, 2° Arnold.
Była córką lekarza Stanisława Zawadzkiego i Marii z Czerwińskich ; żoną najpierw D. Stempla (ślub w 1929), później Stefana Arnolda, dziennikarza i recenzenta teatr. sosnowieckiego ,,Kuriera Zachodniego” (ślub w 1937). Uczyła się w Gimn. A. Walickiej w Warszawie i Lic. Wizytek w Jaśle. W 1924 wstąpiła do Instytutu Reduty, z którym wyjechała do Wilna i pozostała do 1926; w wystawionym przez zespół Reduty Weselu zagrała Haneczkę. W sierpniu 1926 została zaangażowana jako adeptka do T. Narodowego w Warszawie i w sez. 1926/27 i 1927/28 występowała w niewielkich rolach, jako: Fatma (Farys), Donata (Różyczka), Dziecko (Dziady), a w T. Letnim np. jako Magde Kent (Szkoła wdzięku). Po zdaniu w 1928 egzaminu aktorskiego ZASP-u, grała nadal w Warszawie , drugoplanowe i epizodyczne role w T.Narodowym, np. Helenkę (Fantazy), Donnę Annę (Don Juan Zorilli)- 1929; Panią I (Piekne Polki), Józię (Bal w obłokach) – 1930; i Letnim, m.in. Pannę III (Nie ożenię się, 1928), Panią (Panienka z Dancingu,1929), Lalę ( Zakład o miłość, 1929): ,, otrzymała większą rolę epizodyczną, grała kokociątko ze swobodą i wdziękiem z dobrym poczuciem odrębnego typu , który wycieniowała subtelnie” (J.Lorentowicz). W 1933 występowała w Warszawie w T.im. Żeromskiego pod kier. I.Solskiej. W 1936/37 grała w T. Miejskim w Sosnowcu, np. Cimkiewiczównę (U mety, 1936) i T. Miejskim w Częstochowie. Po wyjściu za mąż za Arnolda, zrezygnowała ze sceny; pracowała w red. ,,Kuriera Zachodniego” i w dzienniku ,,Topreda”. Lata II wojny światowej i okupacji niemieckiej przeżyła w Warszawie, zatrudniała się m.in. w Biurze Tłumaczy. Po wojnie nie wróciła na scenę. W 1945-50 pracowała w Fabryce Materiałów Budowlanych w Sosnowcu , a od marca 1950 do przejścia na emeryturę w 1969, w MKiS w Warszawie.
Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2017
aktorka;
Właściwie Halina Helena 1º Stempl, 2° Arnold.
Była córką lekarza Stanisława Zawadzkiego i Marii z Czerwińskich ; żoną najpierw D. Stempla (ślub w 1929), później Stefana Arnolda, dziennikarza i recenzenta teatr. sosnowieckiego ,,Kuriera Zachodniego” (ślub w 1937). Uczyła się w Gimn. A. Walickiej w Warszawie i Lic. Wizytek w Jaśle. W 1924 wstąpiła do Instytutu Reduty, z którym wyjechała do Wilna i pozostała do 1926; w wystawionym przez zespół Reduty Weselu zagrała Haneczkę. W sierpniu 1926 została zaangażowana jako adeptka do T. Narodowego w Warszawie i w sez. 1926/27 i 1927/28 występowała w niewielkich rolach, jako: Fatma (Farys), Donata (Różyczka), Dziecko (Dziady), a w T. Letnim np. jako Magde Kent (Szkoła wdzięku). Po zdaniu w 1928 egzaminu aktorskiego ZASP-u, grała nadal w Warszawie , drugoplanowe i epizodyczne role w T.Narodowym, np. Helenkę (Fantazy), Donnę Annę (Don Juan Zorilli)- 1929; Panią I (Piekne Polki), Józię (Bal w obłokach) – 1930; i Letnim, m.in. Pannę III (Nie ożenię się, 1928), Panią (Panienka z Dancingu,1929), Lalę ( Zakład o miłość, 1929): ,, otrzymała większą rolę epizodyczną, grała kokociątko ze swobodą i wdziękiem z dobrym poczuciem odrębnego typu , który wycieniowała subtelnie” (J.Lorentowicz). W 1933 występowała w Warszawie w T.im. Żeromskiego pod kier. I.Solskiej. W 1936/37 grała w T. Miejskim w Sosnowcu, np. Cimkiewiczównę (U mety, 1936) i T. Miejskim w Częstochowie. Po wyjściu za mąż za Arnolda, zrezygnowała ze sceny; pracowała w red. ,,Kuriera Zachodniego” i w dzienniku ,,Topreda”. Lata II wojny światowej i okupacji niemieckiej przeżyła w Warszawie, zatrudniała się m.in. w Biurze Tłumaczy. Po wojnie nie wróciła na scenę. W 1945-50 pracowała w Fabryce Materiałów Budowlanych w Sosnowcu , a od marca 1950 do przejścia na emeryturę w 1969, w MKiS w Warszawie.
Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2017
