Data urodzenia:
1901-05-03 Warszawa
Data śmierci:
1979-01-21 Londyn
aktorka, śpiewaczka;
Właściwie Helena Felicja Rapacka, zamężna Kazimierczakowa. Była córką Wincentego Rapackiego-syna i Heleny z Zimajerów, wnuczką Adolfiny Zimajer , siostrą ,Adama Rapackiego i Wincentego Rapackiego. Zaczęła występować w 1916; latem t.r. w Zakopanem wraz z babką i matką brała udział w tzw. Wieczorze trzech pokoleń; takie objazdy rodzinne jej babka organizowała też w 1917 i 1918. W 1917 występowała w Warszawie w t. Miraż, na przeł. 1917 i 1918 w zespole kierowanym przez Żegańskiego w sali kina Sfinks, latem 1919 i w sez. 1919/20 w t. Miraż (w lipcu była z nim w Kielcach). W 1921-22 i 1923-25 grała w T. Miejskich we Lwowie w operetkach. Po powrocie do Warszawy występowała w teatrach: Nowości (kwiecień 1926), Mignon (wrzesień 1926), Eldorado (1927), a od 20 V 1927 była w zespole t. Mignon, we wrześniu t.r. w t. Nietoperz, w lecie 1928 w T. Letnim, w sez. 1928/29 w t. Qui Pro Quo, jesienią 1929 w Operetce Reprezentacyjnej, wiosną 1930 w Operetce Warsz. i w t. Ananas, w sierpniu i wrześniu w Morskim Oku, w październiku w T. Letnim. W maju 1931 występowała w Poznaniu w t. Metropolis, od 16 VI w warsz. Bagateli, od lipca t.r. do stycznia 1932 w t. Nowy Ananas, od lutego do kwietnia w T. Miejskim w Łodzi, a od maja w Warszawie w t. Znicz, od stycznia do maja 1933 w warsz. t. Bomba, w lipcu 1933 zapowiadała piosenki Miry Zimińskiej w kawiarni IPS (Instytut Propagandy Sztuki).
Była popularną śpiewaczką i aktorką kabaretową; grała takie role, jak: Nitouche (Nitouche), Liza (Hrabia Marica), Polly (Opera za trzy grosze), Maryla (Papa się żeni). Występowała też w filmach polskich. Potem opuściła scenę (choć jeszcze w 1934 występowała w radiu) i zajęła się pisaniem (używała pseud. Feliks). W okresie okupacji niem. pisała sztuki dla t. jawnych (np. Moja panna żona, Jego trzy miłości, To nie ja, to ona, Buchalteria miłości). W 1941 wzięła udział w ogłoszonym przez niem. wydział propagandy konkursie na sztukę „przeciw-tyfusową” i antysemicką; zdobyła pierwszą nagrodę za sztukę Kwarantanna, wystawioną przez T. Objazdowy Generalnego Gubernatorstwa (1942), potem m.in. w Warszawie w kinie Urania (sierpień 1943) i w Starym T. w Krakowie (wrzesień 1943). W 1944, po wybuchu powstania warsz., wyjechała na roboty do Bregenz w Austrii. W 1948, dzięki pomocy brata Wincentego R., zamieszkała wraz z matką w Londynie; uczestniczyła w życiu lit. emigracji; również tam wyszła za mąż.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 199
aktorka, śpiewaczka;
Właściwie Helena Felicja Rapacka, zamężna Kazimierczakowa. Była córką Wincentego Rapackiego-syna i Heleny z Zimajerów, wnuczką Adolfiny Zimajer , siostrą ,Adama Rapackiego i Wincentego Rapackiego. Zaczęła występować w 1916; latem t.r. w Zakopanem wraz z babką i matką brała udział w tzw. Wieczorze trzech pokoleń; takie objazdy rodzinne jej babka organizowała też w 1917 i 1918. W 1917 występowała w Warszawie w t. Miraż, na przeł. 1917 i 1918 w zespole kierowanym przez Żegańskiego w sali kina Sfinks, latem 1919 i w sez. 1919/20 w t. Miraż (w lipcu była z nim w Kielcach). W 1921-22 i 1923-25 grała w T. Miejskich we Lwowie w operetkach. Po powrocie do Warszawy występowała w teatrach: Nowości (kwiecień 1926), Mignon (wrzesień 1926), Eldorado (1927), a od 20 V 1927 była w zespole t. Mignon, we wrześniu t.r. w t. Nietoperz, w lecie 1928 w T. Letnim, w sez. 1928/29 w t. Qui Pro Quo, jesienią 1929 w Operetce Reprezentacyjnej, wiosną 1930 w Operetce Warsz. i w t. Ananas, w sierpniu i wrześniu w Morskim Oku, w październiku w T. Letnim. W maju 1931 występowała w Poznaniu w t. Metropolis, od 16 VI w warsz. Bagateli, od lipca t.r. do stycznia 1932 w t. Nowy Ananas, od lutego do kwietnia w T. Miejskim w Łodzi, a od maja w Warszawie w t. Znicz, od stycznia do maja 1933 w warsz. t. Bomba, w lipcu 1933 zapowiadała piosenki Miry Zimińskiej w kawiarni IPS (Instytut Propagandy Sztuki).
Była popularną śpiewaczką i aktorką kabaretową; grała takie role, jak: Nitouche (Nitouche), Liza (Hrabia Marica), Polly (Opera za trzy grosze), Maryla (Papa się żeni). Występowała też w filmach polskich. Potem opuściła scenę (choć jeszcze w 1934 występowała w radiu) i zajęła się pisaniem (używała pseud. Feliks). W okresie okupacji niem. pisała sztuki dla t. jawnych (np. Moja panna żona, Jego trzy miłości, To nie ja, to ona, Buchalteria miłości). W 1941 wzięła udział w ogłoszonym przez niem. wydział propagandy konkursie na sztukę „przeciw-tyfusową” i antysemicką; zdobyła pierwszą nagrodę za sztukę Kwarantanna, wystawioną przez T. Objazdowy Generalnego Gubernatorstwa (1942), potem m.in. w Warszawie w kinie Urania (sierpień 1943) i w Starym T. w Krakowie (wrzesień 1943). W 1944, po wybuchu powstania warsz., wyjechała na roboty do Bregenz w Austrii. W 1948, dzięki pomocy brata Wincentego R., zamieszkała wraz z matką w Londynie; uczestniczyła w życiu lit. emigracji; również tam wyszła za mąż.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 199
