tancerz, baletmistrz.

Był synem rze­mieślnika Józefa F. i Kornelii z Józefowiczów, mężem tancerki Zofii z Linkowskich. W 1902 ukończył warsz. szkołę baletową. Do 1905 tań­czył w balecie WTR. W 1906 debiutował jako balet­mistrz wystawiając w Kijowie Sen baletomana. W 1906-07 tańczył w t. lub., w 1908-12 był choreografem i tancerzem w T. Polskim w Poznaniu. W tym czasie zapewne występował dorywczo w Berlinie. W 1912 został zaangażowany jako baletmistrz do T. Miejskiego we Lwowie, w którym pozostawał z przerwami do koń­ca życia. Opracował dla tej sceny wiele tańców do oper i operetek, a także wystawił m.in. Wesele w Ojcowie, Coppelię, Jezioro łabędzie, Od bajki do bajki, Szeherezadę, Wieszczkę lalek; tańczył w nich czołowe partie. Celował w partiach charakterystyczno-komicznych, jak np. Eunuch (Szeherezada). Z zespołem t. lwow. wyjeżdżał wielokrotnie na występy, m.in. do Krakowa. W 1918 założył przy t. lwow. szkołę baletową, którą prowadził do 1939. W 1938 kierował podobno T. im. Mo­niuszki w Stanisławowie. W 1945 był solistą charaktery­stycznym baletu t. lwowskiego. Tańczył m.in. partię Kozaka-starucha (Czerwony mak).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973