tancerka, aktorka;

Właściwie Nadzieja Danuta Cybowska, l°v. Dudo, 2° v. Wyrwicz. Była córką Mateusza Cybowskiego, urzędnika ko­lejowego, i Anastazji z domu Romanów, od 1928 żoną Karola Wyrwicz-Wichrowskiego). Ukończyła w Wilnie siedem klas gimn. i szkołę baletową. Od 1924 była tancerką w T. na Pohulance w Wilnie; jako N. Cybowska tańczyła m.in. w Boccacciu Colombinę w Feerii karnawałowej. Uczyła się gry scen. i w 1928 zdała egzamin aktorski ZASP-u. Następnie do 1939 występowała, jako Da­nuta L. (z przerwami, np. w sez. 1929/30) w wil. T. Miejskich, gł. w operetkach w T. Lutnia, ale także w repertuarze dram., np. jako Zuzia (Damy i huzary), Klara i Aniela (Śluby panieńskie), Helena (Grube ryby), tyt. w Hajduczku, Basia (Krakowiacy i Górale). Z operetką wil. występowała też gościn­nie, m.in. w Krakowie (sierpień 1936). Lata II woj­ny świat. spędziła w Wilnie, podczas okupacji niem. pracowała jako robotnica; w 1939-41 i w sez. 1944/45 występowała w pol. T. Muzycznym Lutnia (od 1944 pn. T. Komedii Muzycznej). Z tym ze­społem przyjechała w 1945 przez Toruń do Łodzi i występowała w T. Komedii Muzycznej Lutnia (nast. pn. T. Muzyczny, Operetka) do 1956, kiedy stan zdrowia zmusił ją do ustąpienia ze sceny. Na rentę przeszła 31 VIII 1958. Grała takie role, jak: Margot (Król włóczęgów), Anhilda (Księżniczka czardasza), Korynna (Nitouche), Ethel (Rose Ma­rie), Ani (Czar walca).
.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994