aktor, reżyser.

Właściwie Jerzy Boroński. Był synem Adolfa i Edwardy z Neumanów. Uczył się w gimn. w Krako­wie. Debiutował w T. Polskim w Poznaniu w sez. 1905/06. W 1906-07 występował w T. Ludowym w Krakowie, w 1908-12 w T. Polskim w Poznaniu; grał z powodzeniem takie role, jak np. Zdzisław (Pan Benet), Czesław (Przyjaciele), Zbyszko (Moralność pani Dulskiej), Sobolewski (Dziady), Wicek (Wicek i Wacek), Horacy (Hamlet), Romeo (Romeo i Julia). W 1911 występował w T. Nowym we Lwowie, w 1912 w zespole objazdowym H. Cudnowskiego, w sez. 1912/13 i 1916/17 w T. im. Słowackiego w Krakowie. Następnie prze­niósł się do Warszawy i występował kolejno w t.: Qui Pro Quo (1919-25), Stańczyk (1922), Perskie Oko (1925-27, tu był sekretarzem, a w 1926 współdyrektorem), Nowe Perskie Oko (1927), Morskie Oko (1928), Hollywood (1929), Orfeum (1929-30), Ananas, Dolina Szwajcarska (1930), Nowy Ananas (1930-32), Qui Pro Quo (1932), Morskie Oko (1932/33), Casanova i Praskie Oko (1933). Znany był wtedy jako wykonawca ról charakterystycznych i monologów, a także jako po­mysłowy reżyser skeczów i operetek (m.in. w 1926 w T. Niewiarowskiej). Kilkakrotnie był członkiem Zarządu Głównego ZASP (1922-23,1930-31,1932-33).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973