Data urodzenia:
1878-02-03 Płock
Data śmierci:
IX 1943 Warszawa
aktorka, reżyser;
Była córką Ignacego A. i Cecylii z Segałów. Po ukończeniu gimn. oraz Klasy Dykcji i Deklamacji przy Warsz. Tow. Muzycznym (1899) debiutowała 15X11900 w T. Miejskim we Lwowie w roli tyt. w Kseni i na scenie tej pozostała do 1902. Dzięki pięknej dykcji, dobrym warunkom zewnętrznym i dużym zdolnościom szybko objęła odpowiedzialne role amantek i bohaterek. Występowała również jako recytatorka, m.in. w Warszawie (1900 i 1903). W 1902-11 występowała w T. Miejskim w Krakowie. W tym czasie grała wiele różnorodnych ról w repertuarze klasycznym i modernistycznym, wyróżniając się zwłaszcza w sztukach Wyspiańskiego. A. Grzymała-Siedlecki pisał: „nie wiem, czy była druga aktorka o tak prześlicznym, fletowym głosie”. „Gdyby nie pewien chłód, byłaby jedną z pierwszych sił deklamatorskich w naszych teatrach”. O wszechstronności jej talentu świadczą ówczesne role: Violetta (Kordian), Maria (Warszawianka), Gwinona (Lilla Weneda), Rachel (Wesele), Pani Rollison (Dziady), Harfiarka (Wyzwolenie), Nike spod Cheronei (Noc listopadowa), Salomea (Horsztyński), Feniksana (Książę Niezłomny), Kordelia (Król Lear), Aniela (Chory z urojenia), Mańka (Pan Damazy). W sez. 1911/12 występowała w T. Zjednoczonym w Warszawie, w sez. 1912/13 w T. Polskim w Wilnie, w sez. 1914/15 w T. Małym w Warszawie, w lutym 1915 z zespołem pod kier. A. Zelwerowicza w Petersburgu, w maju tegoż roku w warsz. T. Powszechnym, gdzie grała m.in. Szimenę (Cyd). Od 26 II 1916 występowała w T. Praskim, uczestnicząc także w imprezach deklamatorskich, w 1917 grała w filmie Pokój nr 17, w 1917-19 występowała w Łodzi, 1919-25 w T. Polskim w Poznaniu, 1925-27 tamże w T. Nowym. W tym okresie coraz częściej sięgała po role charakterystyczne, jak np. Juliasiewiczowa (Moralność pani Dulskiej). W 1927 należała do objazdowego zespołu T. Wielkopolskiego, w maju 1928 brała udział w przedstawieniu Golema w sali warsz. cyrku. W 1928-31 występowała w T. Miejskim w Bydgoszczy. W sez. 1931/32 grała rolę Pani Kapulet (Romeo i Julia) w T. Polskim w Warszawie. W 1932-36 pracowała znów w T. Polskim w Poznaniu. Grała już w tym czasie rzadko, tylko role charakterystyczne, jak np. rola tyt. w Maman do wzięcia, pracowała natomiast jako reżyser, m.in. 17 III 1934 wystawiła Zemstę. Ok. 1937 przeniosła się do Warszawy i tutaj mieszkała podczas okupacji. Została zamordowana przez hitlerowców.
.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktorka, reżyser;
Była córką Ignacego A. i Cecylii z Segałów. Po ukończeniu gimn. oraz Klasy Dykcji i Deklamacji przy Warsz. Tow. Muzycznym (1899) debiutowała 15X11900 w T. Miejskim we Lwowie w roli tyt. w Kseni i na scenie tej pozostała do 1902. Dzięki pięknej dykcji, dobrym warunkom zewnętrznym i dużym zdolnościom szybko objęła odpowiedzialne role amantek i bohaterek. Występowała również jako recytatorka, m.in. w Warszawie (1900 i 1903). W 1902-11 występowała w T. Miejskim w Krakowie. W tym czasie grała wiele różnorodnych ról w repertuarze klasycznym i modernistycznym, wyróżniając się zwłaszcza w sztukach Wyspiańskiego. A. Grzymała-Siedlecki pisał: „nie wiem, czy była druga aktorka o tak prześlicznym, fletowym głosie”. „Gdyby nie pewien chłód, byłaby jedną z pierwszych sił deklamatorskich w naszych teatrach”. O wszechstronności jej talentu świadczą ówczesne role: Violetta (Kordian), Maria (Warszawianka), Gwinona (Lilla Weneda), Rachel (Wesele), Pani Rollison (Dziady), Harfiarka (Wyzwolenie), Nike spod Cheronei (Noc listopadowa), Salomea (Horsztyński), Feniksana (Książę Niezłomny), Kordelia (Król Lear), Aniela (Chory z urojenia), Mańka (Pan Damazy). W sez. 1911/12 występowała w T. Zjednoczonym w Warszawie, w sez. 1912/13 w T. Polskim w Wilnie, w sez. 1914/15 w T. Małym w Warszawie, w lutym 1915 z zespołem pod kier. A. Zelwerowicza w Petersburgu, w maju tegoż roku w warsz. T. Powszechnym, gdzie grała m.in. Szimenę (Cyd). Od 26 II 1916 występowała w T. Praskim, uczestnicząc także w imprezach deklamatorskich, w 1917 grała w filmie Pokój nr 17, w 1917-19 występowała w Łodzi, 1919-25 w T. Polskim w Poznaniu, 1925-27 tamże w T. Nowym. W tym okresie coraz częściej sięgała po role charakterystyczne, jak np. Juliasiewiczowa (Moralność pani Dulskiej). W 1927 należała do objazdowego zespołu T. Wielkopolskiego, w maju 1928 brała udział w przedstawieniu Golema w sali warsz. cyrku. W 1928-31 występowała w T. Miejskim w Bydgoszczy. W sez. 1931/32 grała rolę Pani Kapulet (Romeo i Julia) w T. Polskim w Warszawie. W 1932-36 pracowała znów w T. Polskim w Poznaniu. Grała już w tym czasie rzadko, tylko role charakterystyczne, jak np. rola tyt. w Maman do wzięcia, pracowała natomiast jako reżyser, m.in. 17 III 1934 wystawiła Zemstę. Ok. 1937 przeniosła się do Warszawy i tutaj mieszkała podczas okupacji. Została zamordowana przez hitlerowców.
.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973