Dunajewska Antonina

Antonina Dunajewska (Łódź w ilustracji nr 8, 1928)
Dunajewska Antonina
Data urodzenia:
1883-02-16 Płuchów (Galicja)
Data śmierci:
1958-12-31 Wrocław

aktorka;

Właściwie Antonina, z Duchnowskich, 1°v. Dunajewska, 2° v. Lineburg, pseud. Irena Riner. Była córką Ka­zimierza Duchnowskiego i Marii z Hirszbergów, żoną malarza Włodzimierza D. (ślub 11 IV 1899 w Kra­kowie), potem Jana Mrozińskiego (właśc. Lineburga). Ukończyła gimn. w Krakowie, potem brała udział w pracy konspiracyjnej PPS (wraz z pierwszym mężem, który wkrótce został stracony w warsz. Cy­tadeli). Zawodu aktorskiego uczyła się pod kier. L. Stępowskiego, A. Walewskiego, wreszcie G. Zapol­skiej. Debiutowała pod nazwiskiem Dunajewska 27 II 1905 w T. Miejskim w Krakowie w roli Tatiany (Miesz­czanie). W 1905-07 występowała u E. Majdrowicza w Sosnowcu, potem w objazdowych zespołach Cz. Janowskiego, M. Łaskiej, Cz. Wiśniewskiego, w 1911-14 w t. lub. (w 1905-14 zapewne pod pseud. Irena Riner). W 1916-17 występowała w T. Polskim w Ki­jowie, w 1919 w objazdowym zespole Marii Ursyn, w sez. 1919/20 w T. Miejskim w Łodzi, w 1921 w objaz­dowym t. żołnierskim, w sez. 1922/23 w T. Miejskim w Bydgoszczy. W 1923-39 stale należała do zespołu T. Miejskich w Łodzi. Była już w tym czasie żoną aktora Jana Mrozińskiego, ale na scenie używała nadal nazwiska Dunajewska. 16 II 1928 obchodziła jubileusz dwudziestopięciolecia pracy, a 28 II 1936 jubileusz trzydziestolecia. W 1930 wraz z zespołem t. łódz. była na występach w T. Capitol w Warszawie. Podczas II wojny świat. nie występowała na scenie, brała udział w ruchu oporu. Jesienią 1944 wstąpiła do T. II Armii Wojska Polskiego w Lublinie, w po­czątku 1945 grała z nim m.in. w Łodzi. W 1945-47 występowała w T. Miejskim w Częstochowie, a od 1947 do końca życia w T. Dramatycznych we Wrocła­wiu. Tu 3 VI 1949 obchodziła jubileusz czterdziesto­pięciolecia pracy w roli Lemańskiej (Odwety), a 16 I 1954 jubileusz pięćdziesięciolecia pracy w roli Babci (Tania). Grała najczęściej role charakterystyczne w ko­mediach i dramatach, jak np. Gospodyni (Wesele), Królowa (Hamlet), Pułkownikowa (Panna mężatka), Berta (Niemcy), Bernarda Alba (Dom Bernardy Alba).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)
2)
3)

aktorka;

Właściwie Antonina, z Duchnowskich, 1°v. Dunajewska, 2° v. Lineburg, pseud. Irena Riner. Była córką Ka­zimierza Duchnowskiego i Marii z Hirszbergów, żoną malarza Włodzimierza D. (ślub 11 IV 1899 w Kra­kowie), potem Jana Mrozińskiego (właśc. Lineburga). Ukończyła gimn. w Krakowie, potem brała udział w pracy konspiracyjnej PPS (wraz z pierwszym mężem, który wkrótce został stracony w warsz. Cy­tadeli). Zawodu aktorskiego uczyła się pod kier. L. Stępowskiego, A. Walewskiego, wreszcie G. Zapol­skiej. Debiutowała pod nazwiskiem Dunajewska 27 II 1905 w T. Miejskim w Krakowie w roli Tatiany (Miesz­czanie). W 1905-07 występowała u E. Majdrowicza w Sosnowcu, potem w objazdowych zespołach Cz. Janowskiego, M. Łaskiej, Cz. Wiśniewskiego, w 1911-14 w t. lub. (w 1905-14 zapewne pod pseud. Irena Riner). W 1916-17 występowała w T. Polskim w Ki­jowie, w 1919 w objazdowym zespole Marii Ursyn, w sez. 1919/20 w T. Miejskim w Łodzi, w 1921 w objaz­dowym t. żołnierskim, w sez. 1922/23 w T. Miejskim w Bydgoszczy. W 1923-39 stale należała do zespołu T. Miejskich w Łodzi. Była już w tym czasie żoną aktora Jana Mrozińskiego, ale na scenie używała nadal nazwiska Dunajewska. 16 II 1928 obchodziła jubileusz dwudziestopięciolecia pracy, a 28 II 1936 jubileusz trzydziestolecia. W 1930 wraz z zespołem t. łódz. była na występach w T. Capitol w Warszawie. Podczas II wojny świat. nie występowała na scenie, brała udział w ruchu oporu. Jesienią 1944 wstąpiła do T. II Armii Wojska Polskiego w Lublinie, w po­czątku 1945 grała z nim m.in. w Łodzi. W 1945-47 występowała w T. Miejskim w Częstochowie, a od 1947 do końca życia w T. Dramatycznych we Wrocła­wiu. Tu 3 VI 1949 obchodziła jubileusz czterdziesto­pięciolecia pracy w roli Lemańskiej (Odwety), a 16 I 1954 jubileusz pięćdziesięciolecia pracy w roli Babci (Tania). Grała najczęściej role charakterystyczne w ko­mediach i dramatach, jak np. Gospodyni (Wesele), Królowa (Hamlet), Pułkownikowa (Panna mężatka), Berta (Niemcy), Bernarda Alba (Dom Bernardy Alba).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *