aktor, reżyser;

Był synem Józefa P. i Reginy z Nawarów.  Mąż aktorki Julii Romowicz. Ukończył szkołę dram. M. Przybyłowicza w Krakowie. Debiutował w 1907 w zespole E. Majdrowicza w Sosnowcu. Z zespołem tym występował w sez. 1909/10 w Kaliszu. Od 1911 pracował także jako reży­ser. W sez. 1912/13 należał do zespołu T. Popularnego w Łodzi, w 1916 do zespołu H. Czarneckiego, w 1920 występował w Poznaniu, w 1921-23 w T. Reduta w Warszawie, w 1923-24 w T. Komedia, następnie przeniósł się do T. im. Słowackiego w Krakowie, gdzie występował do 1926. W sez. 1926/27 był aktorem i reży­serem w T. Popularnym Nowości w Krakowie, w 1927 reżyserował w T. Żydowskim w Krakowie (m.in. Daniela). W 1928 organizował zespół pol. we Francji. W sez. 1928/29 występował w T. Ateneum w Warszawie, w sez. 1929/30 w T. Polskim w Grudziądzu, a w sez. 1930/31 znowu w T. Ateneum, w lecie 1931 w Często­chowie. W 1931 reżyserował w warsz. t. Mała Kometa, w sez. 1933/34 w T. Kameralnym, następnie zaangażo­wał się jako aktor i reżyser do T. Miejskiego w Toruniu i pracował tam do wybuchu II wojny światowej. 3 X 1937 obchodził w Toruniu jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej. Był jednym z pierwszych reżyserów widowisk plenerowych w Polsce, m.in. w 1916 wystawił na polach racławickich Kościuszkę pod Racławicami. Sztuki, które reżyserował, to m.in. Nie-boska komedia, Władza się nie myli. Role: Dr Knock (Knock, czyli Tryumf medycyny), Burmistrz (Wróg ludu), Chrząstka (Mazepa), Don Diego (Cyd), Odys (Powrót Odysa), Wurm (Intryga i miłość). Występował także w filmach polskich.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973