Rolandowa Aniela

by ·0 Comments
Rolandowa Aniela
Data urodzenia:
1913-03-11 Warszawa
Data śmierci:
1983-02-20 Warszawa

tancerka, aktorka;

Właściwie Aniela Marianna Miszczyk 1ºv Roland, 2ºv Kloc¹, 3ºv Dzwonkowska. Była córką Antoniego Miszczyka, szewca i Józefy z Jagodzińskich; siostrą tancerza Stanisława Miszczyka, żona aktora Jerzego Rolanda (ślub 6 VI 1935 w Warszawie) następnie aktora Aleksandra Dzwonkowskiego (ślub 12 V 1970 w Warszawie). W 1930 ukończyła szkołę baletową przy T.Wielkim w Warszawie (jako uczennica występowała, np. w 1928 w Tańcach wschodnich) i do 1934, jako Miszczykówna, tańczyła w stołecznych t. rewiowych: Morskie Oko, Cyganeria, Banda, Wesoły Wieczór, Rex. W 1934 zdała aktorski egzamin ZASP-u i do 1939 występowała sporadycznie na scenach warsz.: w T. Narodowym, Letnim, Polskim, Małym. Grała niewielkie role takie, jak : Pokojówka (Stare wino,1935), Hanka Ogórkówna (Walący się dom,1937), Pokojówka Fernanda (Domino,1938), Flecistka (Obrona Ksantypy), Ludwika (Święty gaj), Młoda dama (Koleżanki) – 1939. W latach 30. zagrała niewielkie role w filmach: Dwanaście krzeseł, ABC miłości, Manewry miłosne, Pan Twardowski, Trójka hultajska, Kobiety nad przepaścią. Lata II wojny światowej i okupacji niemieckiej przeżyła w Warszawie, pracowała jako kelnerka. Od kwietnia 1945 była aktorką t. frontowego II Armii Wojska Polskiego pod kier. J.Waldena, z którym we wrześniu t.r. przybyła do Jeleniej Góry. W sez. 1945/46 występowała tu w nowo utworzonym T.Dolnośląskim, np. jako Klara (Zemsta), Marta (Nikt nie nie zna), Jagusia (Lekarz mimo woli), Gwen (Dzień bez kłamstwa). Po zamknięciu tego teatru, w sierpniu 1946, pozostała na następny sezon w półprywatnym Ochotniczym Teatrze Samopomocy Chłopskiej. Potem grała w Warszawie; w sez. 1948/49-1957/58 w T.Polskim, w 1958/59 w T.Dramatycznym, w 1959/60-1962/63 ponownie w T. Polskim, a od sez. 1964/65 do końca 1975 w T. Narodowym. Dnia 1 I 1976 przeszła na emeryturę.

Występowała rzadko, w rolach drugoplanowych lub epizodycznych, takich jak : Księżna Tugouchowska (Mądremu biada, 1951), Starościna Małagoska (Król i aktor, 1952), Franka Sendkówna (Polacy nie gęsi, 1953), Kitty (Oficer werbunkowy, 1957), Sekretarka (Kuglarze,1960), Wiktoria (Człowiek z budki suflera, 1967), Straganiarka (Kram z piosenkami, 1968).

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2017

1.https://sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-pomocy/historia-rodziny-schiele

Źródła:
1)
Aniela Roland i Vlasta Burian w scenie z filmu Dwanaście krzeseł (1933)

tancerka, aktorka;

Właściwie Aniela Marianna Miszczyk 1ºv Roland, 2ºv Kloc¹, 3ºv Dzwonkowska. Była córką Antoniego Miszczyka, szewca i Józefy z Jagodzińskich; siostrą tancerza Stanisława Miszczyka, żona aktora Jerzego Rolanda (ślub 6 VI 1935 w Warszawie) następnie aktora Aleksandra Dzwonkowskiego (ślub 12 V 1970 w Warszawie). W 1930 ukończyła szkołę baletową przy T.Wielkim w Warszawie (jako uczennica występowała, np. w 1928 w Tańcach wschodnich) i do 1934, jako Miszczykówna, tańczyła w stołecznych t. rewiowych: Morskie Oko, Cyganeria, Banda, Wesoły Wieczór, Rex. W 1934 zdała aktorski egzamin ZASP-u i do 1939 występowała sporadycznie na scenach warsz.: w T. Narodowym, Letnim, Polskim, Małym. Grała niewielkie role takie, jak : Pokojówka (Stare wino,1935), Hanka Ogórkówna (Walący się dom,1937), Pokojówka Fernanda (Domino,1938), Flecistka (Obrona Ksantypy), Ludwika (Święty gaj), Młoda dama (Koleżanki) – 1939. W latach 30. zagrała niewielkie role w filmach: Dwanaście krzeseł, ABC miłości, Manewry miłosne, Pan Twardowski, Trójka hultajska, Kobiety nad przepaścią. Lata II wojny światowej i okupacji niemieckiej przeżyła w Warszawie, pracowała jako kelnerka. Od kwietnia 1945 była aktorką t. frontowego II Armii Wojska Polskiego pod kier. J.Waldena, z którym we wrześniu t.r. przybyła do Jeleniej Góry. W sez. 1945/46 występowała tu w nowo utworzonym T.Dolnośląskim, np. jako Klara (Zemsta), Marta (Nikt nie nie zna), Jagusia (Lekarz mimo woli), Gwen (Dzień bez kłamstwa). Po zamknięciu tego teatru, w sierpniu 1946, pozostała na następny sezon w półprywatnym Ochotniczym Teatrze Samopomocy Chłopskiej. Potem grała w Warszawie; w sez. 1948/49-1957/58 w T.Polskim, w 1958/59 w T.Dramatycznym, w 1959/60-1962/63 ponownie w T. Polskim, a od sez. 1964/65 do końca 1975 w T. Narodowym. Dnia 1 I 1976 przeszła na emeryturę.

Występowała rzadko, w rolach drugoplanowych lub epizodycznych, takich jak : Księżna Tugouchowska (Mądremu biada, 1951), Starościna Małagoska (Król i aktor, 1952), Franka Sendkówna (Polacy nie gęsi, 1953), Kitty (Oficer werbunkowy, 1957), Sekretarka (Kuglarze,1960), Wiktoria (Człowiek z budki suflera, 1967), Straganiarka (Kram z piosenkami, 1968).

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2017

1.https://sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-pomocy/historia-rodziny-schiele

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *