Jasińska Aldona

Jasińska Aldona
Data urodzenia:
1896-12-27 Wilno
Data śmierci:
1957-11-03 Warszawa

aktorka;

Właściwie Aldona Jasińska, także Rawicz-Jasińska, zamężna Grot-Bęczkowska. Była córką obywatela ziemskiego Edwarda J. i Pauliny z Niewiarowskich, żoną literata Ta­deusza Kończyca (wlaśc. Alfreda Grot-Bęczkowskiego). Kształciła się w Wilnie w szkole handlowej i w konserwatorium muzycznym oraz w Warszawie na wyższych kursach żeńskich Miłkowskiego i w Klasie Dramatycznej przy Warsz. Tow. Muzycznym, którą ukończyła w 1912. Debiutowała 23 VIII 1916 w warsz. T. Małym w roli Amelii (Murawiew). W sez. 1917/18 występowała w T. Polskim, w lecie 1918 brała udział w objeździe z K. Junoszą-Stępowskim, w sez. 1918/19 występowała w T. Praskim, 1919/20 w T. Polskim w Poznaniu, 1920/21 w T. im. Słowackiego w Krakowie. W 1921 była na gościnnych występach w Toruniu, 1922 w Wilnie i Katowicach. Od stycznia 1923 należała do zespołu T. im. Bogusławskiego w Warszawie. W kwiet­niu tego roku wyszła za mąż za Alfreda Grot-Bęczkowskiego (pseud. Tadeusz Kończyc), ale na scenie nadal używała nazwiska J. lub Rawicz-Jasińska. W sez. 1923/24 występowała w T. Rozmaitości, w 1924-27 w T. Narodowym i Letnim, w 1927-29 w T. Polskim i Małym, w 1929-34 znów w T. Narodowym i Letnim (w 1931 przez pewien czas w T. na Chłodnej). Dość często wyjeżdżała w tym okresie na gościnne występy, m.in. w 1924 do Białegostoku, w 1925 do Lwowa i Kra­kowa. W 1934-38 należała do zespołu T. Kameralnego w Warszawie. Podczas II wojny świat. nie występowała. W 1945 zaangażowała się do T. Powszechnego w Krako­wie, w 1948-50 występowała w T. Powszechnym w Ło­dzi, w 1950-53 w T. Ludowym w Warszawie, później należała do zespołu T. Narodowego, ale występowała już b. rzadko. W okresie międzywojennym występowała także w filmach m.in. Kobiety nad przepaścią (1938)
Była wysoką blondynką o pięknym, dobrze wyrobio­nym głosie, ceniono ją za umiar i kulturę. Grywała przede wszystkim role o silniejszym napięciu drama­tycznym. Ważniejsze role: Balladyna (Balladyna), Roza (Lilla Weneda), Jewdocha (Sędziowie), Muza (Wyzwo­lenie), Bona (Królewski jedynak), Matka Makryna (Le­gion), Regina (Hetman Żółkiewski), Matka (Ponad śnieg), Laura (Ojciec). Rzadziej występowała w rolach komediowych, jak np. Juliasiewiczowa (Moralność pani Dulskiej). Po 1945 grała m.in Bertę (Niemcy), Ciotkę (Panna Rosita).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Aldona Jasińska, także Rawicz-Jasińska, zamężna Grot-Bęczkowska. Była córką obywatela ziemskiego Edwarda J. i Pauliny z Niewiarowskich, żoną literata Ta­deusza Kończyca (wlaśc. Alfreda Grot-Bęczkowskiego). Kształciła się w Wilnie w szkole handlowej i w konserwatorium muzycznym oraz w Warszawie na wyższych kursach żeńskich Miłkowskiego i w Klasie Dramatycznej przy Warsz. Tow. Muzycznym, którą ukończyła w 1912. Debiutowała 23 VIII 1916 w warsz. T. Małym w roli Amelii (Murawiew). W sez. 1917/18 występowała w T. Polskim, w lecie 1918 brała udział w objeździe z K. Junoszą-Stępowskim, w sez. 1918/19 występowała w T. Praskim, 1919/20 w T. Polskim w Poznaniu, 1920/21 w T. im. Słowackiego w Krakowie. W 1921 była na gościnnych występach w Toruniu, 1922 w Wilnie i Katowicach. Od stycznia 1923 należała do zespołu T. im. Bogusławskiego w Warszawie. W kwiet­niu tego roku wyszła za mąż za Alfreda Grot-Bęczkowskiego (pseud. Tadeusz Kończyc), ale na scenie nadal używała nazwiska J. lub Rawicz-Jasińska. W sez. 1923/24 występowała w T. Rozmaitości, w 1924-27 w T. Narodowym i Letnim, w 1927-29 w T. Polskim i Małym, w 1929-34 znów w T. Narodowym i Letnim (w 1931 przez pewien czas w T. na Chłodnej). Dość często wyjeżdżała w tym okresie na gościnne występy, m.in. w 1924 do Białegostoku, w 1925 do Lwowa i Kra­kowa. W 1934-38 należała do zespołu T. Kameralnego w Warszawie. Podczas II wojny świat. nie występowała. W 1945 zaangażowała się do T. Powszechnego w Krako­wie, w 1948-50 występowała w T. Powszechnym w Ło­dzi, w 1950-53 w T. Ludowym w Warszawie, później należała do zespołu T. Narodowego, ale występowała już b. rzadko. W okresie międzywojennym występowała także w filmach m.in. Kobiety nad przepaścią (1938)
Była wysoką blondynką o pięknym, dobrze wyrobio­nym głosie, ceniono ją za umiar i kulturę. Grywała przede wszystkim role o silniejszym napięciu drama­tycznym. Ważniejsze role: Balladyna (Balladyna), Roza (Lilla Weneda), Jewdocha (Sędziowie), Muza (Wyzwo­lenie), Bona (Królewski jedynak), Matka Makryna (Le­gion), Regina (Hetman Żółkiewski), Matka (Ponad śnieg), Laura (Ojciec). Rzadziej występowała w rolach komediowych, jak np. Juliasiewiczowa (Moralność pani Dulskiej). Po 1945 grała m.in Bertę (Niemcy), Ciotkę (Panna Rosita).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *