aktor:

Był synem Gustawa Arnoldta i Wiktorii z Magierskich, mężem aktorki Julii Sokolicz-Arnoldtowej. Ukończył gimnazjum w Warszawie, następnie pracował pod kierownictwem Jędrzeja Cierniaka w Związku Teatrów i Chórów Ludowych. W 1923–24 wchodził w skład Instytutu Reduty i występował niekiedy w przedstawie­niach teatru Reduta; m.in. grał rolę Maścibrzucha (Pasto­rałka). Po zdaniu egzaminu aktorskiego ZASP został zaangażowany na sezon 1924/25 do Teatru Miejskiego w To­runiu. W 1926 występował sporadycznie w Teatrze im. Bo­gusławskiego i w Teatrze Polskim w Warszawie, w sezonie 1928/29 grał w Teatrze Polskim w Wilnie, potem znów bez stałego engagement występował w Warszawie w teatrze Ja­skółka (sezon 1929/30), w Operetce Warszawskiej, teatrze Mignon, teatrze Ateneum (1930), w przedstawieniach orga­nizowanych przez Karola Adwentowicza w teatrze Ateneum (1931), w Teatrze im. Żeromskiego (1932). W 1932–35 wy­stępował w Teatrze Polskim w Katowicach, w sezonie 1935/36 w Teatrach Miejskich we Lwowie, 1937–39 w Teatrach Miejskich w Łodzi. Grał m.in. takie role jak: Hilary (Róża), Grzywacz (Dzieje grzechu), Petkow (Żołnierz i bohater), Ojciec chrzestny (Nie-boska komedia), Striełkow (Tam­ten). W 1939 brał udział w obronie Warszawy, potem należał do ruchu oporu (pseud. Zadora). Podczas po­wstania warsz. został wywieziony do obozu w Stutthofie.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN, Warszawa 1973.