tancerz;

Właściwie Karol Zieliński. Był synem Konstantego i Józefy z Sobieckich. Mąż aktorki Józefy  Wiktorii Bałbanis (Bałwanis). Około 1901 był uczniem warsz. szkoły baletowej; w 1903 i 1905 wymieniany był na afiszach szkolnego przedstawienia Katarzyny cór­ki bandyty. Być może w 1911-13 należał do Ballets Russes S. Diagilewa, ale wiadomość ta dotyczy raczej  Jana Zielińskiego. W 1918-20 zapewne on tańczył w duecie w t. Sfinks w Warszawie, a w 1919 także w Dolinie Szwajcarskiej. Około 1921 zaangażowany był prawdopodobnie do zespołu A. Pawłowej i występował w Weselu w Ojcowie. Od 1924 do 1939 należał do zespołu baletu warsz. T. Wielkiego i na afiszach figurował zazwyczaj jako Zieliński II. Uczestniczył w tańcach zespoło­wych, wykonywał też mniejsze partie solowe takie, jak: Byk („Pan Twardowski”, 1924), Automat Hiszpan („Coppelia”, 1924), Kapral („Na kwaterze”, 1931), Po­rucznik ułanów („Zaloty ułańskie”, 1933), Faust (Noc Walpurgi, 1939). Przez pewien czas był wycho­wawcą w warsz. szkole baletowej. Po II wojnie świat. nie występował na scenie.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994