śpiewak;

Właściwie Marceli Jan Sowilski. Był synem Józefa S. i Augustyny z Westfrydów, mężem śpiewaczki Anny Rewicz. Po ukończeniu gimn. studiował przez dwa lata budowę maszyn na politechnice lwow., a od 1903 filozofię w Wiedniu. Uczył się też śpiewu oraz gry na skrzypcach i fortepianie w tamtejszym konserwatorium, które ukończył w 1909. Rozpoczął wtedy występy na scenach niem. i austr.; śpiewał m.in. w Akwizgranie, Hamburgu, Wiedniu, Klagen­furcie, Innsbrucku, potem także we Włoszech, m.in. w Bolzano, Meranie. Kontynuował też studia muz. w Wiedniu. 17 XI 1921 ożenił się ze śpiewaczką Anną Janiną Rewicz. W 1921-23 występował w operze w Lublanie i wykładał w tamtejszym konserwatorium. Po powrocie do kraju debiutował 11 I 1924 w partii Radamesa (Aida) w T. Wielkim w Poznaniu i został tam zaangażowany. 28 VI 1924 wystąpił w T. Wielkim w Warszawie w roli Don Josego (Carmen) i pozostał przez sez. 1924/25, w lecie 1925 był z zespołem warsz. na występach w Krakowie. W sez. 1925/26 występował w T. Wielkim we Lwowie, w 1926-28 w T. Wielkim w Warszawie, w 1928 w T. Polskim w Katowicach. W 1924-27 był prof. klasy operowej w Konserwatorium Warszawskim. Kilkakrotnie wyjeżdżał na występy do Ameryki, m.in. do Detroit (1926) i Chicago (1930). W sez. 1930/31 występował w Operetce Warszawskiej, w 1932 gościnnie w T. im. Słowackiego w Krakowie; następnie z powodu choroby wycofał się ze sceny. Jesienią 1932 reżyserował kilka przedstawień w t. Opera Buffo w Warszawie. Potem poświęcił się pracy pedag. we Lwowie, a następnie w Warszawie, gdzie współpracował też z zespołami amatorskimi, m.in. z zespołem pracowników tramwajów i autobusów. W styczniu 1939 prawdopodobnie wystąpił jeszcze raz w T. Wielkim w Warszawie w operze Pani X. Śpiewał partie tenorowe, takie jak: Manrico (Tru­badur), Johnson (Dziewczyna z Zachodu), partie tyt. w Lohengrinie, Tannhauserze, Konradzie Wallenrodzie.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973