tancerka;

Właściwie Henryka Zofia Eitner. Była córką elektro­montera Władysława E. i Franciszki z Chmielów. Ukończyła siedmioklasową szkołę powszechną oraz szkołę baletową pod kier. M. Statkiewicza przy operze poznańskiej. Na scenie pozn. T. Wielkiego zaczęła występować już jako uczennica w 1928-30. Należała do zespołu baletu opery pozn. od sez. 1930/31 do końca sez. 1936/37. W 1937-39 wy­stępowała jako tancerka w rewiach i kinoteatrach. W czasie okupacji niem. przebywała w Krakowie i Radomiu; pracowała jako kelnerka. Od 9 IV 1945 znowu była tancerką T. Wielkiego w Poznaniu; 1 VIII 1951 awansowała na stanowisko koryfejki i na scenie tej pozostała do końca życia. Tańczyła wiele tańców koryfejek w baletach klasycznych i rodzimego repertuaru, m.in. Przyjaciółkę Swanildy (Coppelia), Przyjaciółkę (Zabawa w Lipinach), Kumę (Pieśń o ziemi). Była tancerką chara­kterystyczną o zdolnościach aktorskich; stworzyła wiele niedużych, lecz ciekawych postaci, np.: Strach (Bajka wg S. Moniuszki, 1946), Hrabina (Cagliostro w Warszawie, 1947), Wiedźma (Swantewit, 1951), Kucharka (Uczeń czarnoksiężnika P. Dukasa, 1952), Cyganka (Czarodziejska miłość, 1958), Piastunka (Fontanna Bachczysaraju, 1958), Pani Capuletti i Marta (Romeo i Julia, 1963), Maman z Cafe Aquarium (Esik w Ostendzie, 1964). Tańczyła też w operetkach i grała w nich małe, charakterystyczne role, np. Gosposię (Zemsta nietoperza).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994