Koziarski Eugeniusz

Koziarski Eugeniusz
Data urodzenia:
1903-06-11 Warszawa
Data śmierci:
1973-01-20 Kraków

tancerz, aktor;

Był synem Antoniego K. i Władysławy z Buczkowskich. Ukoń­czył sześć klas gimn., warsz. szkołę baletową oraz warsz. szkołę dramatyczną. Według własnej relacji, na scenie T. Wielkiego jako tancerz występował już w 1918. W 1919 i 1920 tańczył w Warszawie na scenach kabaretowych (Czarny Kot, Miraż). W 1920-22 należał do Ballets Russes S. Diagilewa i wraz z nim występował za granicą. Po powrocie do kraju tańczył w warsz. t. Stańczyk (1922-25), a także wystąpił w T. Rozmaitości, m.in. jako Curio (Wieczór Trzech Króli, 1923). W 1926-28 był so­listą baletu opery w Bukareszcie. W 1929 wystę­pował w warsz. t. Czerwony As i Hel, w sez. 1929/30 w Operetce pod dyr. L. Messal , 1936/37 w Wielkiej Operetce (nast. Wielkiej Rewii) na Ka­rowej, w sez. 1937/38 tańczył w Pol. Balecie Repre­zentacyjnym, w 1938 występował w warsz. t. Wiel­ka Rewia, 1939-41 w operze ukr. we Lwowie, 1941-42 w jawnych t. warsz. Nowy Miraż i Ko­meta. Po II wojnie świat., należał w sez. 1945/46 do zespołu T. im. Słowackiego w Krakowie, 1946-68 był solistą baletu Opery Śląskiej w Bytomiu. Przeszedł na emeryturę 31 VIII 1968. W 1945 prowadził w Krakowie pryw. szkołę tańca. Był tan­cerzem charakterystycznym; występował m.in. w nast. rolach: Twardowskiego (Pan Twardowski), Hrabiego (Cagliostro w Warszawie), Stolnika (Fon­tanna Bachczysaraju), Ojca (Kopciuszek), Sułtana (Szeherezada), Króla (Błazen królewski), Capulettiego (Romeo i Julia), Mistrza ceremonii (Jezioro łabędzie).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)
2)

tancerz, aktor;

Był synem Antoniego K. i Władysławy z Buczkowskich. Ukoń­czył sześć klas gimn., warsz. szkołę baletową oraz warsz. szkołę dramatyczną. Według własnej relacji, na scenie T. Wielkiego jako tancerz występował już w 1918. W 1919 i 1920 tańczył w Warszawie na scenach kabaretowych (Czarny Kot, Miraż). W 1920-22 należał do Ballets Russes S. Diagilewa i wraz z nim występował za granicą. Po powrocie do kraju tańczył w warsz. t. Stańczyk (1922-25), a także wystąpił w T. Rozmaitości, m.in. jako Curio (Wieczór Trzech Króli, 1923). W 1926-28 był so­listą baletu opery w Bukareszcie. W 1929 wystę­pował w warsz. t. Czerwony As i Hel, w sez. 1929/30 w Operetce pod dyr. L. Messal , 1936/37 w Wielkiej Operetce (nast. Wielkiej Rewii) na Ka­rowej, w sez. 1937/38 tańczył w Pol. Balecie Repre­zentacyjnym, w 1938 występował w warsz. t. Wiel­ka Rewia, 1939-41 w operze ukr. we Lwowie, 1941-42 w jawnych t. warsz. Nowy Miraż i Ko­meta. Po II wojnie świat., należał w sez. 1945/46 do zespołu T. im. Słowackiego w Krakowie, 1946-68 był solistą baletu Opery Śląskiej w Bytomiu. Przeszedł na emeryturę 31 VIII 1968. W 1945 prowadził w Krakowie pryw. szkołę tańca. Był tan­cerzem charakterystycznym; występował m.in. w nast. rolach: Twardowskiego (Pan Twardowski), Hrabiego (Cagliostro w Warszawie), Stolnika (Fon­tanna Bachczysaraju), Ojca (Kopciuszek), Sułtana (Szeherezada), Króla (Błazen królewski), Capulettiego (Romeo i Julia), Mistrza ceremonii (Jezioro łabędzie).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *