śpiewak, reżyser;

Był synem Józefa i Emilii z Bitowtów. Uczył się w Wilnie gry na wiolonczeli, potem pracował w orkiestrze symfonicznej w Petersburgu studiując jed­nocześnie prawo. W 1912 zaczął uczyć się śpiewu u A. Myszugi. Podczas I wojny świat. służył w lotnictwie. W 1920 został zaangażowany jako śpiewak do opery w Poznaniu. Później kontynuował studia śpiewacze w Mediolanie. W 1926-31 występował w T. Wielkim w Warszawie. Podczas II wojny świat. śpiewał na koncer­tach w kawiarni „Pod Znachorem” w Warszawie. W 1945 przyjechał do Wrocławia i objął stanowisko naczelnika wydziału kultury Miejskiej Rady Narodowej; organizo­wał życie kulturalne miasta, występował dorywczo jako wiolonczelista i śpiewał, m.in. w T. Popularnym. W 1950-60 należał do zespołu Opery Wrocławskiej; w czerwcu 1959 obchodził jubileusz pięćdziesięciolecia pracy śpiewając partię tyt. w Rigoletcie. Był cenionym wykonawcą partii barytonowych, jak np. Georges Germont (Traviata), Figaro (Cyrulik sewilski), Miecznik (Straszny dwór), Dżares (Paria), Janusz (Halka); śpie­wał również w operetkach. We Wrocławiu reżyserował opery, m.in. Jenufę, Poławiaczy pereł. Wykładał w Państw. Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu. Żo­ną jego była Janina z Wolańskich.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973