tancerka, aktorka;

Działała w latach 1922-1939. W 1922-23, a być może dłużej, należała do zespołu baletowego T. Wielkiego w Warszawie. Później występowała w Katowicach. W sez. 1926/27 zaangażowała się do T. Polskiego, grała epizody w przedstawieniach dram. np. w Proboszczu wśród bogaczy, Kasię (Oj młody, młody). Do 1931 była także w zespole baletowym tego teatru, z którym np. od 2 do 31 VII 1927 występowała w Krakowie, a 29 IV 1929 w T. Miejskim w Opolu w Halce. Przedstawienie zakłóciła lokalna bojówka nazistowska, która poturbowała Walterówną i innych artystów w drodze powrotnej na dworzec. W sez. 1933/34 – 1938/39 należała do zespołu dram. T. Polskiego. Grała dużo, najczęściej niewielkie role w farsach, komediach, operetkach, czasem powierzano jej też większe, w poważniejszym repertuarze. Były to m.in.: Julia (Pani prezesowa, 1933), Ruth (Domek z kart), Tessa (Jutro pogoda) – 1934; Anna (Krewniaki), Peppina (Moja siostra i ja) – 1935; Panna Młoda (Wesele; ,,była uroczym zjawiskiem”, choć zawiodła ją dykcja, zauważył recenzent), Beata (Powrót mamy), Krystyna (Rozkoszna dziewczyna), Mania (Królowa przedmieścia) – 1936; Hanka (Moralność pani Dulskiej), Irena (Gra serc), Stefcia (Teoria Einsteina) – 1937; Fruzia (Damy i huzary), Olga (Temperamenty) – 1938. Do przedstawienia Trójka hultajska (1933) ułożyła choreografię. Należała do grupy artystów, którzy za wieloletnie występy zyskali ,,na Śląsku miano <<naszych aktorów>>” (cyt. za Nawrat).

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2016