Didur Olga

Didur Olga
Data urodzenia:
1900-10-18 Warszawa
Data śmierci:
1963-07-18 Katowice

śpiewaczka;

Właściwie Olga Didur – Wiktor. Była córką  Adama D. i śpiewaczki meksykańskiej Angeli Aranda-Arelano, siostrą śpiewaczek Ewy D. i Mary D. Śpiewu uczyła się u ojca i we Włoszech. Karierę śpiewaczą rozpoczęła w Polsce, śpiewając razem z ojcem na licznych koncertach i występując gościnnie na scenach operowych, m.in. w Krakowie (24 VIII 1924; od 21 VII do 17 VIII 1925 z Zespołem Artystów Opery Warsz.; 14 VII 1926; od 2 do 31 VII 1927 z.T. Polskim z Ka­towic; od 1 do 27 VIII 1930 z zespołem Lwowskiej Opery i Operetki), we Lwowie (16 VI 1926 w T. Wiel­kim), w Poznaniu (wrzesień 1926), w Warszawie (9 VII 1927 w T. Wielkim, śpiewała Małgorzatę w Fauś­cie), 21 XI 1930 debiutowała na scenie Metropolitan Opera House w roli Preziosilli (Siła przeznaczenia), a 29 XII 1930 śpiewała po raz pierwszy Parassię (Jar­mark seroczyński); brała również udział w kilku kon­certach należących do stałego programu tej sceny. Po powrocie do Polski śpiewała m.in. partię Toski (Tosca) w T. Wielkim w Warszawie (15 V 1931). W grudniu 1931 rozpoczęła tournee we Francji i Włoszech. Na­stępnie występowała m.in. we Lwowie (wrzesień 1936) i Poznaniu, gdzie śpiewała zarówno na wielu koncer­tach jak i w operze. Wykonywała partie sopranowe, m.in. tyt. w Halce, Hrabinie, Aidzie, Mimi (Cyganeria), Santuzzę (Rycerskość wieśniacza). Okupację niem. przeżyła we Lwowie. W styczniu 1945 koncertowała w Lublinie. W 1946-47 występowała na koncertach, m.in. w Paryżu, Florencji, Rzymie, Hiszpanii i Amery­ce. W 1947-60 należała do zespołu Opery Śląskiej w Bytomiu. Śpiewała tu m.in. partie Giulietty i Stelli (Opowieści Hoffmanna), Mistress Bentson (Lakme), Matki (Janko muzykant- W. Rudzińskiego). Była żoną Stefana Wiktora, a po jego śmierci wyszła za Andrzeja Wiktora.
.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

śpiewaczka;

Właściwie Olga Didur – Wiktor. Była córką  Adama D. i śpiewaczki meksykańskiej Angeli Aranda-Arelano, siostrą śpiewaczek Ewy D. i Mary D. Śpiewu uczyła się u ojca i we Włoszech. Karierę śpiewaczą rozpoczęła w Polsce, śpiewając razem z ojcem na licznych koncertach i występując gościnnie na scenach operowych, m.in. w Krakowie (24 VIII 1924; od 21 VII do 17 VIII 1925 z Zespołem Artystów Opery Warsz.; 14 VII 1926; od 2 do 31 VII 1927 z.T. Polskim z Ka­towic; od 1 do 27 VIII 1930 z zespołem Lwowskiej Opery i Operetki), we Lwowie (16 VI 1926 w T. Wiel­kim), w Poznaniu (wrzesień 1926), w Warszawie (9 VII 1927 w T. Wielkim, śpiewała Małgorzatę w Fauś­cie), 21 XI 1930 debiutowała na scenie Metropolitan Opera House w roli Preziosilli (Siła przeznaczenia), a 29 XII 1930 śpiewała po raz pierwszy Parassię (Jar­mark seroczyński); brała również udział w kilku kon­certach należących do stałego programu tej sceny. Po powrocie do Polski śpiewała m.in. partię Toski (Tosca) w T. Wielkim w Warszawie (15 V 1931). W grudniu 1931 rozpoczęła tournee we Francji i Włoszech. Na­stępnie występowała m.in. we Lwowie (wrzesień 1936) i Poznaniu, gdzie śpiewała zarówno na wielu koncer­tach jak i w operze. Wykonywała partie sopranowe, m.in. tyt. w Halce, Hrabinie, Aidzie, Mimi (Cyganeria), Santuzzę (Rycerskość wieśniacza). Okupację niem. przeżyła we Lwowie. W styczniu 1945 koncertowała w Lublinie. W 1946-47 występowała na koncertach, m.in. w Paryżu, Florencji, Rzymie, Hiszpanii i Amery­ce. W 1947-60 należała do zespołu Opery Śląskiej w Bytomiu. Śpiewała tu m.in. partie Giulietty i Stelli (Opowieści Hoffmanna), Mistress Bentson (Lakme), Matki (Janko muzykant- W. Rudzińskiego). Była żoną Stefana Wiktora, a po jego śmierci wyszła za Andrzeja Wiktora.
.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *