aktorka, śpiewaczka;

Właściwie Stanisława Dobrowolska, ze Szczepankiewiczów, pseud. na scenie dram. S. Dzirytówna, na scenie ope­rowej – S. Doliwa. Była córką Bronisła­wa Szczepankiewicza i Genowefy z Dąbkowskich. Matką śpiewaczki Zofii Dobrowolskiej Pawłowskiej.  Uczyła się w warsz. konserwatorium; była uzdolnioną pianistką. W 1891 została zaangażowana do t. krak., a od jesieni 1892 występowała w t. lwowskim. W re­pertuarze dram. grała m.in. role: Justysi (Dzienniczek Justysi), Klary (Koniec Sodomy), Kamili (Dom otwarty), Anieli (Śluby panieńskie), Bianki (Poskromienie złośni­cy). 2 VII 1893 w Warszawie wyszła za mąż za Adama D., dziennikarza i recenzenta „Kuriera Warszawskie­go”. W tym samym roku wyjechała na studia wokalne: najpierw do Rzymu, gdzie kształciła się pod kier. śpie­waczki Z. Falchi, a następnie do Drezna, do szkoły A. Paschalis-A.Souvestre. Występowała potem na scenach włoskich. Po powrocie do Warszawy weszła w skład opery WTR; śpiewała wtedy m.in. następujące partie sopranowe: Violetta (Traviata), Gilda (Rigoletto), Rozyna (Cyrulik sewilski), Micaela (Carmen), Łucja (Łucja z Lammermooru), Jadwiga (Jadwiga). W 1910 wycofała się ze sceny; zajmowała się odtąd pracą peda­gogiczną. W czerwcu 1931 obchodziła jubileusz czter­dziestolecia działalności artystycznej.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973