Data urodzenia:
1907-03-02 Warszawa
Data śmierci:
1988-11-22 Warszawa
aktorka;
Właściwie Helena Gogut 1° Kamińska, 2° Sadzyńska. Była córką inżyniera Mariana Jana Goguta i Anieli z Cieślickich; żoną najpierw Stanisława Kamińskiego, buchaltera (ślub 7 IX 1929 w Warszawie; rozwód w 1948), potem Jerzego Adama Sadzyńskiego, adwokata (ślub 25 VI 1949 w Warszawie; rozwód w 1960). Maturę zdała w Gimn. Filologicznym S. Kaczorowskiej w Warszawie, uczęszczała też na Kursy Wokalno-Dramatyczne H.J. Hryniewieckiej. Jak podała w życiorysie, w 1933-36 występowała w objazdach, przedstawieniach organizowanych przez Cz. J. Siekierzyńskich, a w 1937-39 brała udział jako recytatorka w imprezach Kół Kulturalno-Oświatowych w Warszawie. Lata II wojny światowej i okupacji niemieckiej przeżyła w stolicy; ukończyła kurs lekarsko-kosmetyczny M. Kasperskiej, dzięki któremu mogła pracować jako pielęgniarka w Szpitalu Ujazdowskim. po wojnie zamieszkała w Łodzi, gdzie od 1 V 1946 zaangażowała się jako aktorka i suflerka do T. Kameralnego Domu Żołnierza. W lipcu 1948 w Łodzi zdała aktorski egzamin eksternistyczny. W sez. 1948/49 była zatrudniona jako ,,pomoc artystyczna” w T. Syrena W Warszawie. W sez. 1949/50 i 1950/51 współpracowała z łódz. T. Literacko-Satyrycznym ,,Osa”; grała tu role: Dyżurnej 13 piętra (Tu mówi Tajmyr, 1949), Plotkarki (Romans z wodewilu, 1949), Bedełkowej (Śluby murarskie, 1950). W roku szkolnym 1951/52 sprawowała nadzór artyst. nad amat. zespołami świetlicowymi i była ich reżyserką. Potem wróciła na scenę i w sez. 1952/53 – 1954/55 była aktorką w Teatrze Ziemi Łódzkiej; wystąpiła jako: Aniela (Damy i huzary, 1953), Cyganka (Pieją koguty, 1953), Fiokła (Ożenek, 1954). W sez. 1957/58 współpracowała z Estradą Łódz., a w 1961/62- 1964/65 była suflerką i grała epizody w T. 7. 15. Od 1 IX 1965 do 28 II 1966 zaangażowała się jako aktorka do T. im. Osterwy w Lublinie, gdzie zagrała Orgonową w Damach i huzarach (1965). Wróciła do Łodzi i od sez. 1966/67 do 31 XII 1976 była w zespole T. im. Jaracza na stanowisku suflerki, a jedynie w 1970/71 na etacie aktorki; nadal grała epizody, np. Renee (Molier czyli Zmowa świętoszków, 1971), Jurgieluszkę (Popiół i diament, 1974). Od 1 I 1977 odeszła na emeryturę. Później współpracowała z Pol. Radiem, brała udział w przedstawieniach dla dzieci, organizowanych przez aktorów , występowała w filmach, nagrywała w dubbingu. Po 1980 przeniosła się do Warszawy.
Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017
aktorka;
Właściwie Helena Gogut 1° Kamińska, 2° Sadzyńska. Była córką inżyniera Mariana Jana Goguta i Anieli z Cieślickich; żoną najpierw Stanisława Kamińskiego, buchaltera (ślub 7 IX 1929 w Warszawie; rozwód w 1948), potem Jerzego Adama Sadzyńskiego, adwokata (ślub 25 VI 1949 w Warszawie; rozwód w 1960). Maturę zdała w Gimn. Filologicznym S. Kaczorowskiej w Warszawie, uczęszczała też na Kursy Wokalno-Dramatyczne H.J. Hryniewieckiej. Jak podała w życiorysie, w 1933-36 występowała w objazdach, przedstawieniach organizowanych przez Cz. J. Siekierzyńskich, a w 1937-39 brała udział jako recytatorka w imprezach Kół Kulturalno-Oświatowych w Warszawie. Lata II wojny światowej i okupacji niemieckiej przeżyła w stolicy; ukończyła kurs lekarsko-kosmetyczny M. Kasperskiej, dzięki któremu mogła pracować jako pielęgniarka w Szpitalu Ujazdowskim. po wojnie zamieszkała w Łodzi, gdzie od 1 V 1946 zaangażowała się jako aktorka i suflerka do T. Kameralnego Domu Żołnierza. W lipcu 1948 w Łodzi zdała aktorski egzamin eksternistyczny. W sez. 1948/49 była zatrudniona jako ,,pomoc artystyczna” w T. Syrena W Warszawie. W sez. 1949/50 i 1950/51 współpracowała z łódz. T. Literacko-Satyrycznym ,,Osa”; grała tu role: Dyżurnej 13 piętra (Tu mówi Tajmyr, 1949), Plotkarki (Romans z wodewilu, 1949), Bedełkowej (Śluby murarskie, 1950). W roku szkolnym 1951/52 sprawowała nadzór artyst. nad amat. zespołami świetlicowymi i była ich reżyserką. Potem wróciła na scenę i w sez. 1952/53 – 1954/55 była aktorką w Teatrze Ziemi Łódzkiej; wystąpiła jako: Aniela (Damy i huzary, 1953), Cyganka (Pieją koguty, 1953), Fiokła (Ożenek, 1954). W sez. 1957/58 współpracowała z Estradą Łódz., a w 1961/62- 1964/65 była suflerką i grała epizody w T. 7. 15. Od 1 IX 1965 do 28 II 1966 zaangażowała się jako aktorka do T. im. Osterwy w Lublinie, gdzie zagrała Orgonową w Damach i huzarach (1965). Wróciła do Łodzi i od sez. 1966/67 do 31 XII 1976 była w zespole T. im. Jaracza na stanowisku suflerki, a jedynie w 1970/71 na etacie aktorki; nadal grała epizody, np. Renee (Molier czyli Zmowa świętoszków, 1971), Jurgieluszkę (Popiół i diament, 1974). Od 1 I 1977 odeszła na emeryturę. Później współpracowała z Pol. Radiem, brała udział w przedstawieniach dla dzieci, organizowanych przez aktorów , występowała w filmach, nagrywała w dubbingu. Po 1980 przeniosła się do Warszawy.
Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017