śpiewak.

Był bratem, scenografa Zygmunta Sz. W 1923 ukończył szkołę dram. w Poznaniu. Uczył się także śpiewu w tamtejszym konserwatorium, dalsze studia wokalne odbywał w Paryżu i Mediolanie. Po powrocie debiutował w 1928 w T. Wielkim w Poznaniu w partii Ramfisa (Aida). Zaangażowany został do tego t. prawdopodobnie dopiero w 1930 i pozostał do 1934. W 1934-36 występował w T. Wielkim w Warszawie, następnie w 1936-1939 znów w pozn. T. Wielkim. Okres II wojny świat. spędził w Poznaniu pracując jako woźny. Brał też udział w tajnych koncertach. W 1945 wszedł znów do zespołu Opery w Poznaniu i występował tam do końca życia. W repertuarze miał ponad sześćdziesiąt partii basowych w operach i operet­kach. Był znakomitym wykonawcą partii charakterystyczno-komicznych, jak np. Bartolo (Cyrulik sewil­ski), Podczaszyc (Hrabina), Lunardo (Czterech gbu­rów), Springer (Sprzedana narzeczona), Bartłomiej (Verbum nobile); śpiewał też m.in. partię tyt. w operet­ce Hrabia Luxemburg oraz Kolomana Żupana (Baron cygański).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973