Data urodzenia:
1895-11-09 Lublin
Data śmierci:
1974-01-29 Warszawa
aktorka;
Właściwie Maria Wojdalińska, 1° v. Winawer, 2° v. Giewartowska. Była córką Ludwika W. i Michaliny z Barańskich, żoną aktora, Józefa Winawera. Po ukończeniu pensji w Warszawie kształciła się do 1919 w Warsz. Szkole Dram. i brała udział w popisie końcowym. Podczas studiów 4 IX 1918 wyszła za mąż za swego kolegę J. Winawera (ich syn Andrzej studiował podczas II wojny świat. w tajnym PIST, zginął w powstaniu warsz.). Pracę na scenie rozpoczęła w sez. 1919/20 w T. Praskim w Warszawie. W 1921-23 występowała w warsz. T. im. Bogusławskiego, w sez. 1923/24 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1924-25 w T. Miejskim w Grudziądzu, nast. w zespole objazdowym z udziałem K. Junoszy-Stępowskiego. W sez. 1925/26 grała w T. im. Fredry w Warszawie, w 1926-28 tamże w T. Polskim, później w zespołach objazdowych, w sez. 1931/32, a zapewne także w nast. w T. Wołyńskim w Łucku. W grudniu 1933 brała udział w przedstawieniu Emilii Plater w warsz. T. Wielkim. W 1934-39 występowała na scenach TKKT, po podziale zespołu grała w T. Polskim i Małym. Podczas II wojny świat. mieszkała w Warszawie, nie biorąc udziału w życiu teatr.; przez pewien czas pracowała w kawiarni. W sez. 1945/46 podjęła pracę w Miejskich T. Dramatycznych w Warszawie. W sez. 1946/47 występowała w warsz. T. Muzycznym Domu Wojska Pol., 1947/48 w T. im. Jaracza w Olsztynie, 1948-52 w T. Ludowym w Warszawie, 1953-54 w T. Ateneum (gdzie już w kwietniu 1952 grała gościnnie), 1955-57 w T. im. Osterwy w Lublinie, 1958-60 w T. im. Mickiewicza w Częstochowie. Po przejściu na emeryturę mieszkała w Warszawie.
W okresie międzywojennym grała takie role, jak: Psyche (Eros i Psyche), Agnieszka (Sułkowski), Młynarka (Zaczarowane koło), rola tyt. (Lygia), Nina (Ahaswer), Wikta (Antychryst), Baronowa Ockar (Fedora), Obywatelka Nike (Gałązka rozmarynu), po wojnie role charakterystyczne, jak: Ruczkowska (Żołnierz królowej Madagaskaru), Mirska (Klub kawalerów), Wróblowa (Zwycięstwo), Żelazna (Panna Maliczewska), Respektowa (Fantazy), Rebeka Nurse (Proces w Salem). O jednej z ostatnich jej ról – Klaudii (Gonitwa za szczęściem) pisał M. Winiarski, że była „w miarę tragiczna, w miarę zrezygnowana i w miarę melodramatyczna”.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
![]()
aktorka;
Właściwie Maria Wojdalińska, 1° v. Winawer, 2° v. Giewartowska. Była córką Ludwika W. i Michaliny z Barańskich, żoną aktora, Józefa Winawera. Po ukończeniu pensji w Warszawie kształciła się do 1919 w Warsz. Szkole Dram. i brała udział w popisie końcowym. Podczas studiów 4 IX 1918 wyszła za mąż za swego kolegę J. Winawera (ich syn Andrzej studiował podczas II wojny świat. w tajnym PIST, zginął w powstaniu warsz.). Pracę na scenie rozpoczęła w sez. 1919/20 w T. Praskim w Warszawie. W 1921-23 występowała w warsz. T. im. Bogusławskiego, w sez. 1923/24 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1924-25 w T. Miejskim w Grudziądzu, nast. w zespole objazdowym z udziałem K. Junoszy-Stępowskiego. W sez. 1925/26 grała w T. im. Fredry w Warszawie, w 1926-28 tamże w T. Polskim, później w zespołach objazdowych, w sez. 1931/32, a zapewne także w nast. w T. Wołyńskim w Łucku. W grudniu 1933 brała udział w przedstawieniu Emilii Plater w warsz. T. Wielkim. W 1934-39 występowała na scenach TKKT, po podziale zespołu grała w T. Polskim i Małym. Podczas II wojny świat. mieszkała w Warszawie, nie biorąc udziału w życiu teatr.; przez pewien czas pracowała w kawiarni. W sez. 1945/46 podjęła pracę w Miejskich T. Dramatycznych w Warszawie. W sez. 1946/47 występowała w warsz. T. Muzycznym Domu Wojska Pol., 1947/48 w T. im. Jaracza w Olsztynie, 1948-52 w T. Ludowym w Warszawie, 1953-54 w T. Ateneum (gdzie już w kwietniu 1952 grała gościnnie), 1955-57 w T. im. Osterwy w Lublinie, 1958-60 w T. im. Mickiewicza w Częstochowie. Po przejściu na emeryturę mieszkała w Warszawie.
W okresie międzywojennym grała takie role, jak: Psyche (Eros i Psyche), Agnieszka (Sułkowski), Młynarka (Zaczarowane koło), rola tyt. (Lygia), Nina (Ahaswer), Wikta (Antychryst), Baronowa Ockar (Fedora), Obywatelka Nike (Gałązka rozmarynu), po wojnie role charakterystyczne, jak: Ruczkowska (Żołnierz królowej Madagaskaru), Mirska (Klub kawalerów), Wróblowa (Zwycięstwo), Żelazna (Panna Maliczewska), Respektowa (Fantazy), Rebeka Nurse (Proces w Salem). O jednej z ostatnich jej ról – Klaudii (Gonitwa za szczęściem) pisał M. Winiarski, że była „w miarę tragiczna, w miarę zrezygnowana i w miarę melodramatyczna”.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994