Data urodzenia:
1887-06-21 Czerniewice
Data śmierci:
1961-10-20 Częstochowa
aktor, reżyser, dyr. teatru;
Właściwie Mieczysław Potarzycki. Urodził się w rodzinie robotniczej, był synem Stanisława i Anieli Potarzyckich. Po ukończeniu gimn. łódz. odbył dwuletnie studia politechniczne w Szwajcarii. Po powrocie do Łodzi przygotowywał się do zawodu aktorskiego pod kier. M. Gawalewicza. Debiutował w t. łódz. w 1907 i pozostał na tej scenie do 1912 (być może w 1909 krótko występował w zespole B. Mareckiego). W 1913 występował w warsz. t. Bi-Ba-Bo, w sez. 1914/15 w T. Dla Wszystkich, w zimie 1915 w Kielcach, w sez. 1915/16 w Stołecznym T. Ludowym, następnie w Sosnowcu, w t. lub. (1917-19) i w T. Miejskim w Łodzi. W 1920/21 był reżyserem w Górnośląskim T. Ludowym (pod dyr. K. Berońskiego), w 1921/22 występował w T. Miejskim w Grudziądzu, potem w t. wojskowym w Białymstoku. Na sez. 1923/24 przeniósł się do T. Praskiego w Warszawie, w którym w sez. 1924/25 pełnił funkcję kierownika artyst. i reżysera. W sez. 1926/27 występował w T. Odrodzonym, w 1927/28 w T. Bagatela, w 1928-30 w T. Popularnym w Łodzi. W 1930-34 pełnił funkcję dyr. t. w Płocku. W sez. 1934/35 należał do zespołu Wielkopolskiego T. Objazdowego, w sez. 1937/38 występował w T. Miejskim im. Orzeszkowej w Grodnie, a w 1938/39 w T. Wołyńskim w Łucku. Od 1945 związał się na stałe z T. Miejskim im. A. Mickiewicza w Częstochowie. Rozwinął w tym mieście także szeroką działalność artyst. i społeczno-pedagogiczną, m.in. współpracując z t. amatorskimi i świetlicami. 14 II 1953 obchodził jubileusz czterdziestopięciolecia pracy scen. w roli Tartuffa (Świętoszek), a 13 III 1958 jubileusz pięćdziesięciolecia w roli Ciaputkiewicza (Grube ryby). W początkach kariery scen. grał role amantów, później charakterystyczne, celując zwłaszcza w odtwarzaniu postaci komediowych. Grał m.in. Mazepę (Mazepa), Filona (Balladyna), Erosa (Eros i Psyche), Klepackiego (Wicek i Wacek), Radosta (Śluby panieńskie), Ciaputkiewicza (Grube ryby). Ostatnią jego rolą był ksiądz Mac Kee (Marzenia i klęski). Reżyserował m.in. takie sztuki jak: Pan Damazy, Gwałtu, co się dzieje i Fircyk w zalotach. W 1918 należał do organizatorów ZASP, a w 1922-27 wchodził w skład Zarządu Głównego ZASP.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
![]()
aktor, reżyser, dyr. teatru;
Właściwie Mieczysław Potarzycki. Urodził się w rodzinie robotniczej, był synem Stanisława i Anieli Potarzyckich. Po ukończeniu gimn. łódz. odbył dwuletnie studia politechniczne w Szwajcarii. Po powrocie do Łodzi przygotowywał się do zawodu aktorskiego pod kier. M. Gawalewicza. Debiutował w t. łódz. w 1907 i pozostał na tej scenie do 1912 (być może w 1909 krótko występował w zespole B. Mareckiego). W 1913 występował w warsz. t. Bi-Ba-Bo, w sez. 1914/15 w T. Dla Wszystkich, w zimie 1915 w Kielcach, w sez. 1915/16 w Stołecznym T. Ludowym, następnie w Sosnowcu, w t. lub. (1917-19) i w T. Miejskim w Łodzi. W 1920/21 był reżyserem w Górnośląskim T. Ludowym (pod dyr. K. Berońskiego), w 1921/22 występował w T. Miejskim w Grudziądzu, potem w t. wojskowym w Białymstoku. Na sez. 1923/24 przeniósł się do T. Praskiego w Warszawie, w którym w sez. 1924/25 pełnił funkcję kierownika artyst. i reżysera. W sez. 1926/27 występował w T. Odrodzonym, w 1927/28 w T. Bagatela, w 1928-30 w T. Popularnym w Łodzi. W 1930-34 pełnił funkcję dyr. t. w Płocku. W sez. 1934/35 należał do zespołu Wielkopolskiego T. Objazdowego, w sez. 1937/38 występował w T. Miejskim im. Orzeszkowej w Grodnie, a w 1938/39 w T. Wołyńskim w Łucku. Od 1945 związał się na stałe z T. Miejskim im. A. Mickiewicza w Częstochowie. Rozwinął w tym mieście także szeroką działalność artyst. i społeczno-pedagogiczną, m.in. współpracując z t. amatorskimi i świetlicami. 14 II 1953 obchodził jubileusz czterdziestopięciolecia pracy scen. w roli Tartuffa (Świętoszek), a 13 III 1958 jubileusz pięćdziesięciolecia w roli Ciaputkiewicza (Grube ryby). W początkach kariery scen. grał role amantów, później charakterystyczne, celując zwłaszcza w odtwarzaniu postaci komediowych. Grał m.in. Mazepę (Mazepa), Filona (Balladyna), Erosa (Eros i Psyche), Klepackiego (Wicek i Wacek), Radosta (Śluby panieńskie), Ciaputkiewicza (Grube ryby). Ostatnią jego rolą był ksiądz Mac Kee (Marzenia i klęski). Reżyserował m.in. takie sztuki jak: Pan Damazy, Gwałtu, co się dzieje i Fircyk w zalotach. W 1918 należał do organizatorów ZASP, a w 1922-27 wchodził w skład Zarządu Głównego ZASP.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973