Data urodzenia:
1907-08-02 Bydgoszcz
Data śmierci:
1965-09-28 Warszawa
aktor, reżyser, dyr. teatru;
Właściwie Zbigniew Przeradzki, także Z. Przybysz. Mąż aktorki Janiny Bąkowskiej. Po skończeniu gimn. matematyczno-przyrodniczego w Bydgoszczy był w 1925-28 słuchaczem Państw. Szkoły Dramatycznej przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Debiutował w 1928 w T. Miejskim w Bydgoszczy i występował tu do 1930. W sez. 1930/31 grał w T. Ateneum w Warszawie, w 1931-33 w T. Miejskich w Łodzi, później w Warszawie: w sez. 1933/34 w T. Polskim i Małym, w 1934-36 na scenach TKKT, w maju 1935 w T. Ateneum w komedii muz. Mądra mama, w 1936-38 w T. Narodowym i T Nowym. W sez. 1938/39 występował w T. im. Wyspiańskiego w Katowicach. W okresie okupacji niem. podczas II wojny świat. był pracownikiem umysłowym w firmie elektrotechnicznej w Warszawie. W sez. 1945 46 podjął pracę jako reżyser i aktor w T. Polskim w Bydgoszczy. Następnie grał w sez. 1946/47 w Miejskich T. Dramatycznych w Krakowie, w sez. 1947/48 w T. im. Wyspiańskiego w Katowicach, w 1948-50 w T. Młodego Widza w Krakowie, w sez. 1950/51 znów w T. im. Wyspiańskiego w Katowicach. Od 1951 do lutego 1955 występował w T. Domu Wojska, a od marca do października 1955 w T. Powszechnym w Warszawie; w sez. 1955/56 grał w T. im. Jaracza w Łodzi, w sez. 1956/57 w T. Ludowym w Warszawie. W sez. 1957/58 był dyr. i reżyserem T. Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze. W 1958-61 był w zespole aktorskim T. im. Osterwy w Lublinie. Razem z M. Ćwiklińską występował 1964 w wielu miejscowościach w sztuce Drzewa umierają stojąc. Na sez. 1965/66 zaangażował się do T. im. Fredry w Gnieźnie. Role: Nieznajomy (Sprawa Dantona), Lebiezjatnikow (Zbrodnia i kara), Kasjo (Otello), Gustaw (Śluby panieńskie), Andrzej (Ładna historia), Hermes (Orfeusz), Doman (Stara baśń), Lubomir (Pan Geldhab), Adolf (Panna mężatka). Reżyserował m.in. Obronę Ksantypy, Romans w wodewilu, Wujaszka Wanię.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktor, reżyser, dyr. teatru;
Właściwie Zbigniew Przeradzki, także Z. Przybysz. Mąż aktorki Janiny Bąkowskiej. Po skończeniu gimn. matematyczno-przyrodniczego w Bydgoszczy był w 1925-28 słuchaczem Państw. Szkoły Dramatycznej przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Debiutował w 1928 w T. Miejskim w Bydgoszczy i występował tu do 1930. W sez. 1930/31 grał w T. Ateneum w Warszawie, w 1931-33 w T. Miejskich w Łodzi, później w Warszawie: w sez. 1933/34 w T. Polskim i Małym, w 1934-36 na scenach TKKT, w maju 1935 w T. Ateneum w komedii muz. Mądra mama, w 1936-38 w T. Narodowym i T Nowym. W sez. 1938/39 występował w T. im. Wyspiańskiego w Katowicach. W okresie okupacji niem. podczas II wojny świat. był pracownikiem umysłowym w firmie elektrotechnicznej w Warszawie. W sez. 1945 46 podjął pracę jako reżyser i aktor w T. Polskim w Bydgoszczy. Następnie grał w sez. 1946/47 w Miejskich T. Dramatycznych w Krakowie, w sez. 1947/48 w T. im. Wyspiańskiego w Katowicach, w 1948-50 w T. Młodego Widza w Krakowie, w sez. 1950/51 znów w T. im. Wyspiańskiego w Katowicach. Od 1951 do lutego 1955 występował w T. Domu Wojska, a od marca do października 1955 w T. Powszechnym w Warszawie; w sez. 1955/56 grał w T. im. Jaracza w Łodzi, w sez. 1956/57 w T. Ludowym w Warszawie. W sez. 1957/58 był dyr. i reżyserem T. Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze. W 1958-61 był w zespole aktorskim T. im. Osterwy w Lublinie. Razem z M. Ćwiklińską występował 1964 w wielu miejscowościach w sztuce Drzewa umierają stojąc. Na sez. 1965/66 zaangażował się do T. im. Fredry w Gnieźnie. Role: Nieznajomy (Sprawa Dantona), Lebiezjatnikow (Zbrodnia i kara), Kasjo (Otello), Gustaw (Śluby panieńskie), Andrzej (Ładna historia), Hermes (Orfeusz), Doman (Stara baśń), Lubomir (Pan Geldhab), Adolf (Panna mężatka). Reżyserował m.in. Obronę Ksantypy, Romans w wodewilu, Wujaszka Wanię.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973