aktor;

Był mężem Marii Hermanowej. (Wiadomość o jego śmierci w aktach żony). W 1914 zdał maturę we Lwowie. Gry aktorskiej uczył się u E. Rygiera i M. Tarasiewicza. W 1915-18 występował w T. Polskim w Kijowie, 1918-21 w T. Polskim, nast. w T. Miejskim w Łodzi, w sez. 1921/22 w T. Powszechnym w Wilnie. W 1922-24 grał w T. Polskim w Katowicach, gdzie objął również funkcję sekretarza teatru; nast. był sekretarzem w Operze pozn., w 1926-29 w T. Miejskim w Bydgosz­czy, a od 1930 znowu w T. Polskim w Katowicach. Potem pracował w T. Miejskich we Lwowie. W 1935-38 był ponownie administratorem t. bydgoskie­go (w sez. 1937/38 kierował jednocześnie red. Studia Rozgłośni Pomorskiej PR). W sez. 1938/39 był w T. Polskim w Poznaniu. W 1939 został sekretarzem T. Polskiego w Katowicach i po wybuchu wojny z grupą aktorów tego teatru wyjechał do Lwowa, a nast. przeniósł do Krakowa. Okres okupacji niem. spędził w Częstochowie prowadząc z żoną kawiarnię aktorów „Sztuka”. W sez. 1945/46 był sekretarzem T. Śląskiego w Katowicach, w 1949 pracował w Operze Śląskiej w Bytomiu. Grywał niewiele, gł. w pierwszych latach działal­ności, przede wszystkim zajmował się pracą orga­nizacyjną w teatrach; „był idealnym administrato­rem, rutynowanym menagerem i kupcem” (Z. Koczanowicz). Jego role to m.in.: Kratz (Alzacja), Fox (Ciotka Karola), Wróbelkowski (Dom otwarty), Tili (Ten, którego biją po twarzy).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994