aktor;

Właściwie Józef Eichenbaum. Był synem Etel Baili Gleitzman i Mojżesza Moritza Maurycego Eichebauma. Mężem aktorki Marii Dębowicz. Uczył się w szkole dram. M. Przybyłowicza w Krakowie. W sez. 1904/05 występował w T. Ludowym w Krakowie. 5 VI 1905 grał na popisie szkolnym w krak. T. Miejskim rolę Floriana Florka (Ożenić się nie mogę), a 11 VI 1906 Pastora Sieverta (Ponad wodami) i Serwacego (Broń niewieścia). W sez. 1906/07 występował nadal w krak. T. Ludowym, następnie na prowincji, m.in. w sez. 1909/10 w Kaliszu, w 1911 w T. Nowym we Lwowie, w 1912 w zespole pod dyr. H. Cudnowskiego. W 1913 występował w T. Polskim w Warszawie, w sez. 1913/14 w t. wil., w 1914 także w T. Letnim w Druskiennikach. Dał się w tym czasie poznać jako pracowity aktor i niezły odtwórca ról charakterystycznych. Z ko­lei występował: w T. Bagatela w Krakowie (1919-21), w T. Miejskim w Łodzi (sez. 1921/22), T. Miejskim we Lwowie (sez. 1922/23, 1924/25 oraz w sez. 1928/29), w T. Miejskim w Bydgoszczy (sez. 1923/24 i 1926/27), w T. Polskim w Poznaniu (sez. 1925/26), w T. Miejskim we Włocławku i Toruniu (1930-32). Od 1932 należał do zespołu Instytutu Reduty, z którym brał udział także w imprezach objazdowych. Grał m.in. Pelikana (Dzia­dy), Cesarza Franciszka (Orlątko), Grabarza I (Hamlet), Żymalskiego (Wicek i Wacek), Borutę (Zaczarowane koło), Ojca Laurentego (Romeo i Julia), Głodniaka(Sen nocy letniej), Tomy’ego (Tancerka), Antoniego Faida (Hiszpańska mucha). Zginął podczas bombardowania Warszawy.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973