aktor, reżyser;

Właściwie Zygmunt Tadeusz Biesiadecki. Był synem Józefa B. i Heleny z Posiadłowskich, mę­żem Janiny B. Ukończył gimn. Św. Anny w Krako­wie. Debiutował w 1912 w T. Ludowym w Krakowie; grał tam do 1918 takie role, jak np. Dudka (Sen nocy letniej), Wacek (Wicek i Wacek). 31 X 1917 ożenił się z aktorką Janiną z Praegerów. W sez. 1917/18 wystę­pował też na scenie T. im. Słowackiego. W 1919-31 występował w T. Polskim w Poznaniu. W 1931-35 pracował jako aktor i reżyser w T. Polskim w Katowi­cach, w 1935-37 występował w T. Malickiej w Warsza­wie, a w 1936 także w Stołecznym T. Powszechnym, 1937-39 w T. Miejskim w Łodzi. W czasie pobytu w Łodzi zajmował się też reżyserią; wystawił wtedy m.in. Jadzię wdowę, Spadkobiercę, Młody las, Szczęście Frania. Grał z powodzeniem role amantów, później role charakterystyczne, m.in. takie jak: Sobolewski (Dziady), Mario (Świt, dzień i noc), Voltaire (Maria Leszczyńska), Brzechwa (Zaczarowane koło), Lancelot (Kupiec wenecki), Ludmir (Pan Jowialski), Jasiek (We­sele), Franek (Niespodzianka), Jakub (Głupi Jakub). Został uwięziony i zamordowany przez hitlerowców.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973