śpiewaczka;

Właściwie Adrianna L., zamężna Sławińska. Była córką inżyniera Władysława L. i śpiewaczki Wandy Ossoria-Dobieckiej. Debiutowała na scenie T. Wielkiego w Warszawie 5 IV 1915 w partii tyt. w operze Jadwiga, ale nie została zaangażowana. Stu­dia wokalne odbyła w konserwatorium w Piotrogrodzie. Ponownie wystąpiła 6 X 1922 w T. Wielkim w Poznaniu w partii Miss Bentson (Lakme), a 18 X tego roku w partii Minstrela Orlandi (Konrad Wallenrod), została zaangażowana i występowała do 1928. Śpiewała ponad czterdzieści partii sopranowych i mezzosopranowych, m.in. Ortrudę (Lohengrin), Azucenę (Trubadur), Suzuki (Madame Butterfly), Jadwigę (Straszny dwór) oraz partie tyt. w Carmen i Mignon. W sez. 1929/30 wystę­powała gościnnie w T. Polskim w Katowicach, a 10 VI 1930 śpiewała partię Amneris (Aida) w T. Wielkim w Warszawie. Do zespołu tego t. została zaangażowana w styczniu 1932 i występowała do końca sez. 1932/33. Później działała głównie jako ceniona śpiewaczka estradowa, na scenie zaś występowała tylko dorywczo, m.in. w styczniu 1937 w T. Wielkim we Lwowie. W 1940 wystąpiła w operze Jaś i Małgosia w T. Miasta Warszawy, ale wkrótce usunęła się z teatru. Po II wojnie świat. podjęła pracę pedagogiczną w szkołach muz. w Bytomiu i Gliwicach, a potem w Państw. Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, gdzie była również dziekanem wydziału wokalnego.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973