tancerka, aktorka;

Była cór­ką Bronisława i Marii B. Kształciła się w warsz. szkole baletowej i zaczęła występować jeszcze jako jej uczennica. Uczyła się także w Szkole Aplikacyjnej. W 1914 została zaangażowana do baletu warsz. T. Wielkiego, gdzie pracowała do 1932 tańcząc takie partie jak Pani Twardowska (Pan Twardowski). W 1918 występowała dorywczo w t. Miraż. Później brała udział w imprezach objazdowych, okresowo grała m.in. w zespole Instytu­tu Reduty. Podczas II wojny świat. początkowo prze­bywała we Lwowie, potem przeniosła się do Warszawy, gdzie pracowała w restauracji, a po powstaniu została wywieziona do Niemiec. Po powrocie do kraju od września 1946 pracowała jako suflerka w T. Dramatycznych we Wrocławiu, gdzie w 1950 obchodziła jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej. W 1955 uzy­skała etat aktorki i występowała pod nazwiskiem Sta­szewska w rolach charakterystycznych, jak np. Wuliczka (Grzech), Garderobiana (Żołnierz królowej Ma­dagaskaru). 

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973