tancerz, choreograf.

Był synem Wincentego i Heleny R., mężem tancerki Stanisławy Radulskiej. Według jego własnych informacji ukończył szkołę baletową w Leningradzie, po czym występował w zagranicznych zespołach tanecznych. Około 1930 przyjechał do Polski i był baletmistrzem w t. rewiowych, m.in. w Warszawie w T. 815 i Wielka Rewia (w 1934 opracował ewolucje taneczne do programów Na­przód marsz i Dawne dobre czasy). W 1935-39 przebywał w Stanach Zjednoczonych. W lecie 1939 przyjechał do Polski. W okresie okupacji niem. występował w lokalach rozrywkowych w Warsza­wie, Lublinie i Krakowie, a także w t. jawnych (np. w 1942 w warsz. t. Miniatury). W 1945-48 występował w kabaretach i imprezach rewiowych, m.in. w Krakowie, Gdyni, Katowicach, Łodzi, Za­kopanem, Sopocie, Warszawie. W 1948-49 był w Łodzi; w 1948 opracował choreografię do Pięknej Heleny (T. Komedii Muzycznej Lutnia), w 1949 ewolucje taneczne do przedstawienia Jadzia wdowa (T. Osa). W 1. sześćdziesiątych grał epizodyczne role w pol. filmach.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994