Data urodzenia:
1896-07-24 Szczodrowa na Podolu
Data śmierci:
1991-04-09 Warszawa
śpiewaczka;
Właściwie Helena Teresa Terenkoczy zamężna Jastrzębska. Była córką Franciszka T. i Zofii z Płochockich; żoną Edwarda Jana Jastrzębskego (ślub 15 VI 1921 w Warszawie). Ukończyła ośmioklasowe gimn. i pracowała jako urzędniczka. Brała pryw. lekcje śpiewu u T. Leliwy i 28 X 1926 debiutowała w T. Wielkim w Warszawie w Eugeniuszu Onieginie, zaangażowana do zespołu solistów Opery Warsz. została od sez. 1928/29. Odtąd na scenie T. Wielkiego pozostała do końca sez.1938/39 (z wyjątkiem 1934/35 i 1935/36) i miała tu angaż także na sez. 1939/40. Występowała w rolach mezzosopranowych, przeważnie drugoplanowych, w większości oper wystawianych na warsz. scenie, np. jako: Paź (Salome, 1931), Flora (Traviata, 1932), Wiórkowa (Popieliny, 1934), Marta (Straszny dwór, 1936), Marta (Faust, 1938). Była też w obsadach: Jenufy, Zamarłych oczu, Hugonotów, Turandot, Borysa Godunowa, Franceski z Rimini; śpiewała w operach Wagnera: w Zmierzchu bogów, Tannhäuserze, Parsifalu, Walkirii. Wykonywała partię wokalną Dziwożony w opero-balecie Święto ognia (1929, 1930), partie śpiewane w balecie Pan Twardowski. Występowała w wystawianych w T. Wielkim operetkach, np. jako Hrabina Adelajda w Ptaszniku z Tyrolu (1937). Z artystami warsz. była na występach w Wilnie: w T. Muzycznym 29 i 30 X 1936 śpiewała w Eugeniuszu Onieginie pod dyr. W. Bierdiajewa.
Podczas wojny i okupacji niemieckiej najpierw pracowała jako kelnerka w kawiarni. Od 1940 do 1943, angażowana do poszczególnych przedstawień, występowała w oficjalnym T. Miasta Warszawy w operze Jaś i Małgosia i w operetkach, np. w Ptaszniku z Tyrolu (jako Adelajda), Cygańskiej miłości (Julia), Wesołej wdówce (Praskowia). Później pojawiała się nadal na scenach jawnych teatrzyków: Nowości i Rozmaitości Jar; gdzie w 1943-44 występowała w rewiach, komediach muz. i operetkach i grała: Otylię (Rose Marie), Dorotę (Sen nocy lipcowej), Hrabiankę Marię (Król włóczęgów), Teresę (Pod Złotą Flądrą) i z tym t. w czerwcu 1944 była w Krakowie. Za występy na tych scenach, Komisja Weryfikacyjna Gniazda ZASP-u w Krakowie (gdzie T. mieszkała tuż po wojnie), udzieliła jej nagany oraz ukarała zakazem występów w Warszawie i Łodzi do 31 VIII 1946. Następne rozprawy weryfikacyjne potwierdziły te sankcje, a odwoływania się do sądu ZASP-u nie przyniosły pozytywnego dla niej wyroku. W 1945 wróciła do Warszawy, gdzie znalazła pracę w szkolnictwie i mieszkała do końca życia. Na scenę już nie powróciła. W 1949 należała jeszcze do ZASP-u.
Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2016
śpiewaczka;
Właściwie Helena Teresa Terenkoczy zamężna Jastrzębska. Była córką Franciszka T. i Zofii z Płochockich; żoną Edwarda Jana Jastrzębskego (ślub 15 VI 1921 w Warszawie). Ukończyła ośmioklasowe gimn. i pracowała jako urzędniczka. Brała pryw. lekcje śpiewu u T. Leliwy i 28 X 1926 debiutowała w T. Wielkim w Warszawie w Eugeniuszu Onieginie, zaangażowana do zespołu solistów Opery Warsz. została od sez. 1928/29. Odtąd na scenie T. Wielkiego pozostała do końca sez.1938/39 (z wyjątkiem 1934/35 i 1935/36) i miała tu angaż także na sez. 1939/40. Występowała w rolach mezzosopranowych, przeważnie drugoplanowych, w większości oper wystawianych na warsz. scenie, np. jako: Paź (Salome, 1931), Flora (Traviata, 1932), Wiórkowa (Popieliny, 1934), Marta (Straszny dwór, 1936), Marta (Faust, 1938). Była też w obsadach: Jenufy, Zamarłych oczu, Hugonotów, Turandot, Borysa Godunowa, Franceski z Rimini; śpiewała w operach Wagnera: w Zmierzchu bogów, Tannhäuserze, Parsifalu, Walkirii. Wykonywała partię wokalną Dziwożony w opero-balecie Święto ognia (1929, 1930), partie śpiewane w balecie Pan Twardowski. Występowała w wystawianych w T. Wielkim operetkach, np. jako Hrabina Adelajda w Ptaszniku z Tyrolu (1937). Z artystami warsz. była na występach w Wilnie: w T. Muzycznym 29 i 30 X 1936 śpiewała w Eugeniuszu Onieginie pod dyr. W. Bierdiajewa.
Podczas wojny i okupacji niemieckiej najpierw pracowała jako kelnerka w kawiarni. Od 1940 do 1943, angażowana do poszczególnych przedstawień, występowała w oficjalnym T. Miasta Warszawy w operze Jaś i Małgosia i w operetkach, np. w Ptaszniku z Tyrolu (jako Adelajda), Cygańskiej miłości (Julia), Wesołej wdówce (Praskowia). Później pojawiała się nadal na scenach jawnych teatrzyków: Nowości i Rozmaitości Jar; gdzie w 1943-44 występowała w rewiach, komediach muz. i operetkach i grała: Otylię (Rose Marie), Dorotę (Sen nocy lipcowej), Hrabiankę Marię (Król włóczęgów), Teresę (Pod Złotą Flądrą) i z tym t. w czerwcu 1944 była w Krakowie. Za występy na tych scenach, Komisja Weryfikacyjna Gniazda ZASP-u w Krakowie (gdzie T. mieszkała tuż po wojnie), udzieliła jej nagany oraz ukarała zakazem występów w Warszawie i Łodzi do 31 VIII 1946. Następne rozprawy weryfikacyjne potwierdziły te sankcje, a odwoływania się do sądu ZASP-u nie przyniosły pozytywnego dla niej wyroku. W 1945 wróciła do Warszawy, gdzie znalazła pracę w szkolnictwie i mieszkała do końca życia. Na scenę już nie powróciła. W 1949 należała jeszcze do ZASP-u.
Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2016
