Chmielarczyk Maksymilian

Chmielarczyk Maksymilian
Data urodzenia:
1891-02-11 Warszawa
Data śmierci:
1953-03-23 Lublin

aktor dyr. teatru, reżyser

Właściwie Maksymilian Chmielarczyk pseud. M. Cybulski.Był synem Stanisławy Aleksandry Chmielarczyk, mężem najpierw Marii Czerniawskiej potem aktorki Stefanii Cybulskiej. Ojczymem jego był Józef Cybulski i jego nazwiska Ch. używał okreso­wo na scenie jako pseudonimu. Po ukończeniu szkoły handlowej Rontalera rozpoczął studia medyczne, szyb­ko jednak przerwał je i wstąpił do Klasy Dramatycznej przy Warsz. Tow. Muzycznym. Debiutował w 1911 w T. Małym w Warszawie w roli Krawca (Madame Sans Gene); następnie występował w T. Polskim, gdzie m.in. 9 I 1914 grał Pindarusa (Juliusz Cezar). W tym samym roku znalazł się na Syberii, gdzie do 1922 był czynnym organizatorem życia teatr. w większych sku­piskach ludności pol. (m.in. Omsk, Krasnojarsk, Tomsk). Po powrocie do kraju występował: zapewne w zespole pod dyr. T. Pilarskiego (sez. 1922/23), w Krakowie w T. Bagatela (sez. 1923/24) i w Operetce (sez. 1924/25), w Lublinie w T. Miejskim, w Warsza­wie: w t. Eldorado (1926), t. Olimpia (1927) i t. Czer­wony As (1927), w Bydgoszczy w T. Miejskim (sez. 1930/31), w Toruniu w T. Ziemi Pomorskiej (sez. 1935/36 i sez. 1936/37), gdzie wraz z B. Mierzejewskim był w sez. 1936/37 kierownikiem muz. teatru. W 1931-39 prowadził też ożywioną działalność kulturalno-społ., organizując wojskowe t. amatorskie w Bydgoszczy i Toruniu. W czasie okupacji niem. podczas II wojny świat. ukrywał się w Biłgoraju, gdzie pracował jako kasjer w Powiatowej Spółdzielni Rolniczo-Han­dlowej. Po wyzwoleniu Lublina, w 1944 występował tam w T. Wojska Polskiego, a następnie jeszcze w tymże roku zaangażował się do lub. T. Miejskiego. Już 3 X 1944 reżyserował na tej scenie Grube ryby. W T. Miejskim (od 1949 T. im. Osterwy) w Lublinie praco­wał odtąd jako aktor i reżyser, a w 1947-52 był także dyr. tej sceny (w sez. 1948/49 także dyr. lub. T. Mu­zycznego, połączonego z T. Miejskim). Wykazywał na tym stanowisku szczególnie dużo troski o wartościowy repertuar. 25 III 1949 obchodził w Lublinie trzydziesto­pięciolecie pracy scen. w roli Harpagona (Skąpiec). Był dobrym aktorem charakterystyczno-komicznym. Ważniejsze role: Kapelan (Damy i huzary), Dyndalski (Zemsta), Szambelan (Pan Jowialski), Antenacki (Przy­jaciele), Argan (Chory z urojenia), Malvolio (Wieczór Trzech Króli), Pawlin (Jegor Bułyczow i inni), Meisels (Próba sił). W t. lub. reżyserował m.in. Przeprowadzkę, Subretkę, Szczęście Frania, Jegora Bułyczowa.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor dyr. teatru, reżyser

Właściwie Maksymilian Chmielarczyk pseud. M. Cybulski.Był synem Stanisławy Aleksandry Chmielarczyk, mężem najpierw Marii Czerniawskiej potem aktorki Stefanii Cybulskiej. Ojczymem jego był Józef Cybulski i jego nazwiska Ch. używał okreso­wo na scenie jako pseudonimu. Po ukończeniu szkoły handlowej Rontalera rozpoczął studia medyczne, szyb­ko jednak przerwał je i wstąpił do Klasy Dramatycznej przy Warsz. Tow. Muzycznym. Debiutował w 1911 w T. Małym w Warszawie w roli Krawca (Madame Sans Gene); następnie występował w T. Polskim, gdzie m.in. 9 I 1914 grał Pindarusa (Juliusz Cezar). W tym samym roku znalazł się na Syberii, gdzie do 1922 był czynnym organizatorem życia teatr. w większych sku­piskach ludności pol. (m.in. Omsk, Krasnojarsk, Tomsk). Po powrocie do kraju występował: zapewne w zespole pod dyr. T. Pilarskiego (sez. 1922/23), w Krakowie w T. Bagatela (sez. 1923/24) i w Operetce (sez. 1924/25), w Lublinie w T. Miejskim, w Warsza­wie: w t. Eldorado (1926), t. Olimpia (1927) i t. Czer­wony As (1927), w Bydgoszczy w T. Miejskim (sez. 1930/31), w Toruniu w T. Ziemi Pomorskiej (sez. 1935/36 i sez. 1936/37), gdzie wraz z B. Mierzejewskim był w sez. 1936/37 kierownikiem muz. teatru. W 1931-39 prowadził też ożywioną działalność kulturalno-społ., organizując wojskowe t. amatorskie w Bydgoszczy i Toruniu. W czasie okupacji niem. podczas II wojny świat. ukrywał się w Biłgoraju, gdzie pracował jako kasjer w Powiatowej Spółdzielni Rolniczo-Han­dlowej. Po wyzwoleniu Lublina, w 1944 występował tam w T. Wojska Polskiego, a następnie jeszcze w tymże roku zaangażował się do lub. T. Miejskiego. Już 3 X 1944 reżyserował na tej scenie Grube ryby. W T. Miejskim (od 1949 T. im. Osterwy) w Lublinie praco­wał odtąd jako aktor i reżyser, a w 1947-52 był także dyr. tej sceny (w sez. 1948/49 także dyr. lub. T. Mu­zycznego, połączonego z T. Miejskim). Wykazywał na tym stanowisku szczególnie dużo troski o wartościowy repertuar. 25 III 1949 obchodził w Lublinie trzydziesto­pięciolecie pracy scen. w roli Harpagona (Skąpiec). Był dobrym aktorem charakterystyczno-komicznym. Ważniejsze role: Kapelan (Damy i huzary), Dyndalski (Zemsta), Szambelan (Pan Jowialski), Antenacki (Przy­jaciele), Argan (Chory z urojenia), Malvolio (Wieczór Trzech Króli), Pawlin (Jegor Bułyczow i inni), Meisels (Próba sił). W t. lub. reżyserował m.in. Przeprowadzkę, Subretkę, Szczęście Frania, Jegora Bułyczowa.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *