aktorka;

Właściwie Anna Zielińska, z domu Sznage, 1° v. Witwicka, 2° v. Towarnicka Była córką Marii Sznage. Debiutowała w teatrze krakowskim 5 maja 1901 w roli Linci (Dzieciaki). W sez. 1902/03 występowała z matką w Poznaniu, a w sez. 1903/04 w Sosnowcu. 21 września 1904 debiutowała we Lwowie w roli Joanny (Medor). „Podobała się ogólnie jako Wojewodzianka w Zaczarowanym kole i jako Kopciuszek. W pierwszej roli podkreślano urodę, urok młodości, dobre ułożenie i wdzięczne mówienie wiersza, z drugiej naturalność i wdzięk” (Franciszek Pajączkowski). We Lwowie występowała do 1912. 28 lutego 1911 wyszła za Romana Witwickiego. W sez. 1912/13 należała do zespołu teatru krakowskiego, potem wy­stępowała w Teatrze Polskim w Warszawie, w grudniu 1915 w warszawskim Teatrze Rozmaitości, w sez. 1913/14 i 1917 w teatrze lwowskim, w sez. 1918/19 w Teatrze im. Słowackiego w Krako­wie, w sierpniu 1923 w warszawskim Teatrze Rozmaitości, w 1925 w lwowskim Teatrze Nowości, w 1926 w lwowskim Teatrze Małym. Być może występowała jeszcze później, trudno to jednak ustalić, ponieważ w tym okresie działało wiele aktorek o tym nazwisku. Anna Zielińska grała m.in. Helenę (Pan Damazy), Desdemonę (Otello), Sonię (Carewicz), Marię Teresę (Taniec o północy).

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN, Warszawa 1973.