Data urodzenia:
1905-12-15 Łódź
Data śmierci:
1985-04-24 Rio de Janerio
Właściwie Dwora Klingbeil, zamężna Ratner. Była córką Hermana i Marii Klingbeilów; żoną Józefa Ratnera. W 1923-26 studiowała w Oddziale Dram. przy Konserwatorium Muz. w Warszawie. W 1926-31 występowała w t. Qui Pro Quo, zyskując uznanie jako pieśniarka i recytatorka, a przed wszystkim niezrównana wykonawczyni szmoncesów J. Tuwima, M. Hemara, A. Własta. Z t. Qui Pro Quo w 1927-31 wyjeżdżała na występy do Lwowa i Krakowa. W latach 30-tych występowała nadal w t. i kabaretach warsz.: Banda (1931-33; zagrała tu jedyną w swojej karierze rolę dram. – Polę w Murzynie warszawskim), Morskie Oko (1932; w jednym z programów śpiewała swój największy przebój – tango Rebeka), Rex (1933), Cyganeria (1933), Wielka Operetka (1934), Stara banda (1934-35), Cyrulik Warszawski (1935-37). Występowała z własnymi programami w miastach Polski, m.in. w 1935 we Lwowie i wyjeżdżała na tournée do krajów Europy i USA. W 1932 wystąpiła w filmie Sto metrów miłości, a w 1936 w Tajemnicy panny Brinx. W czasie II wojny światowej przebywała w Brazylii. Występowała na koncertach i wieczorach artyst., organizowanych przez Poselstwo RP w Rio de Janerio, z których dochód przeznaczony był na rzecz ofiar wojny w Polsce, m.in. 24 IV 1940 wystąpiła w Kurytybie na wieczorze zorganizowanym przez Kurytybską Sekcję Komitetu Pomocy Ofiar Wojny; 29 IX1940 w Rio de Janerio wzięła udział w rewii Café de Varsovie, opracowanej przez J.Tuwima i J. Lechonia i wystawionej również dzięki staraniom Komitetu Pomocy Ofiarom Wojny; 1 IX1942 – w trzecią rocznicę wybuchu wojny wzięła udział w uroczystej Akademii, która odbyła się w Sali Brazylijskiego Związku Dziennikarzy, recytowała napisane specjalnie na tę uroczystość wiersze poetów brazylijskich; 19 IX t.r. wystąpiła z recitalem poetyckim, na który złożyły się utwory poetów polskich. Po wojnie mieszkała w Rio de Janerio u siostry. Przyjeżdżała na koncerty do Nowego Jorku (np. w 1956 z okazji przyjazdu Hemara wystąpiła w programie Kabaret Hemara), do Londynu ( w 1965 brała udział w wieczorze wspomnień w Ognisku Polskim), i do Tel Awiwu. Występowała w języku ang., franc., hebrajskim i polskim. Jerzy Jurandot wspominał ją jako „aktorkę o wielkim talencie charakterystycznym, twórczynię bogatej i różnorodnej galerii typów, kunsztownie budowanych na fundamencie monologu i piosenki”.
Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017
Właściwie Dwora Klingbeil, zamężna Ratner. Była córką Hermana i Marii Klingbeilów; żoną Józefa Ratnera. W 1923-26 studiowała w Oddziale Dram. przy Konserwatorium Muz. w Warszawie. W 1926-31 występowała w t. Qui Pro Quo, zyskując uznanie jako pieśniarka i recytatorka, a przed wszystkim niezrównana wykonawczyni szmoncesów J. Tuwima, M. Hemara, A. Własta. Z t. Qui Pro Quo w 1927-31 wyjeżdżała na występy do Lwowa i Krakowa. W latach 30-tych występowała nadal w t. i kabaretach warsz.: Banda (1931-33; zagrała tu jedyną w swojej karierze rolę dram. – Polę w Murzynie warszawskim), Morskie Oko (1932; w jednym z programów śpiewała swój największy przebój – tango Rebeka), Rex (1933), Cyganeria (1933), Wielka Operetka (1934), Stara banda (1934-35), Cyrulik Warszawski (1935-37). Występowała z własnymi programami w miastach Polski, m.in. w 1935 we Lwowie i wyjeżdżała na tournée do krajów Europy i USA. W 1932 wystąpiła w filmie Sto metrów miłości, a w 1936 w Tajemnicy panny Brinx. W czasie II wojny światowej przebywała w Brazylii. Występowała na koncertach i wieczorach artyst., organizowanych przez Poselstwo RP w Rio de Janerio, z których dochód przeznaczony był na rzecz ofiar wojny w Polsce, m.in. 24 IV 1940 wystąpiła w Kurytybie na wieczorze zorganizowanym przez Kurytybską Sekcję Komitetu Pomocy Ofiar Wojny; 29 IX1940 w Rio de Janerio wzięła udział w rewii Café de Varsovie, opracowanej przez J.Tuwima i J. Lechonia i wystawionej również dzięki staraniom Komitetu Pomocy Ofiarom Wojny; 1 IX1942 – w trzecią rocznicę wybuchu wojny wzięła udział w uroczystej Akademii, która odbyła się w Sali Brazylijskiego Związku Dziennikarzy, recytowała napisane specjalnie na tę uroczystość wiersze poetów brazylijskich; 19 IX t.r. wystąpiła z recitalem poetyckim, na który złożyły się utwory poetów polskich. Po wojnie mieszkała w Rio de Janerio u siostry. Przyjeżdżała na koncerty do Nowego Jorku (np. w 1956 z okazji przyjazdu Hemara wystąpiła w programie Kabaret Hemara), do Londynu ( w 1965 brała udział w wieczorze wspomnień w Ognisku Polskim), i do Tel Awiwu. Występowała w języku ang., franc., hebrajskim i polskim. Jerzy Jurandot wspominał ją jako „aktorkę o wielkim talencie charakterystycznym, twórczynię bogatej i różnorodnej galerii typów, kunsztownie budowanych na fundamencie monologu i piosenki”.
Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017
