aktorka;

Właściwie Salomea Rozen (Melodysta), Alicja, Lili Rostańska, zamężna Kaszyńska, pseud. Lili Melodystówna¹  Była córką Wiktora R. i Matyldy z Kamińskich; żoną Józefa Kaszyńskiego (ślub 5 VII 1952 w Warszawie). Do zawodu aktorskiego przygotowywała się od 1922 w Szkole Dram. pod kier. K. Wroczyńskiego przy T. Miejskim w Łodzi. W sez. 1925/26 grała w łódz. T. Popularnym rolę Wacka (Wspólne winy). Potem występowała w Warszawie, m.in. w sierpniu 1926 w dwóch programach w t. Wodewil i w rewii w t. Eldorado, a w 1927-29 w T. Praskim w Pani prezesowej i Królowej przedmieścia oraz w t. Bagatela w rewii Miss Bagatela. W 1927 zdała aktorski egzamin ZASP-u. Na sez. 1929/30 zaangażowała się do T. Miejskiego w Lublinie, ale już w kwietniu 1930 zagrała rolę Marion (Trojka hultajska) w T. Ateneum w Warszawie. W latach 30. występowała na scenach muz. i rewiowych Lwowa, Krakowa, Kalisza (tu w sez. 1934/35 była w zespole T. Nowego) oraz Wilna, gdzie w sez. 1936/37 była w zespole T. Nowości, a w 1938/39 występowała w t. rewiowym przy ul. Końskiej w rewii Dla Ciebie Wilno!. Po wybuchu II wojny świat. mieszkała pocz. w Wilnie, w 1940-41 należała do zespołu Państw. T. Polskiego BSRR pod kier. A. Węgierki, może już w Grodnie, a na pewno w Białymstoku; zagrała Staruszkę (Tragedia optymistyczna). Po wojnie wróciła na scenę w T. Muzycznym w Lublinie, gdzie zagrała Marię Verani (Szkarłatne róże, prem. 7 IV 1947). Później występowała w Warszawie, m.in. w Ludowym T. Muzycznym jako Raisa
(Ojciec debiutantki, 1951), w T. na Żoliborzu jako Zuzia (Jestem zabójcą, 1954), w T. PPIE Miniatury w roli Pani (Niecodzienne zdarzenie, 1955). Później działała w amat. ruchu teatralnym.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2016